Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών (και πάσης Ελλάδος) Γερμανός (κατά κόσμον Καλλιγάς), γεννήθηκε στην Κεφαλλονιά το 1844. Μετά την περάτωση των εγκυκλίων σπουδών του, σε ηλικία 15 ετών, μετέβη στη Ρωσία όπου και παρέμεινε κοντά στον πατέρα του ναυτικό. Μετά δύο χρόνια μετέβη στην Πάτμο όπου και χειροτονήθηκε διάκονος από του συγγενούς του, Ηγουμένου της Μονής Θεολόγου της νήσου. Στη συνέχεια εισήχθηκε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης απ΄ όπου και αποφοίτησε το 1874.Διετέλεσε διάκονος και αργότερα Πρωτοσύγγελος στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, Προϊστάμενος της Ορθοδόξου Κοινότητας της Μασσαλίας (1880) όπου και ανέπτυξε εξαιρετική δράση. Το 1884 χειροτονήθηκε επίσκοπος, Μητροπολίτης Κεφαλληνίας στην οποία επίσης ανέπτυξε μεγάλη οργανωτική ικανότητα και φιλανθρωπική δράση. Το 1889 παρά την τότε λυσσαλέα αντίδραση των συνοδικών εκλέχθηκε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Ιστορική παρέμεινε η διοίκηση του Γερμανού που αποκατέστησε την τάξη στην Εκκλησία όταν αναζωπυρώθηκε αυτή. Εργάσθηκε για την πνευματική, ηθική και οικονομική ανύψωση του κλήρου. Ίδρυσε τον «Ιερό Σύνδεσμο», ενίσχυσε την «Ανάπλαση» και υπήρξε από τους θεμελιωτές της «Εταιρείας των Φίλων του Λαού». Άσκησε φιλανθρωπία προς κάθε κατεύθυνση, υπεράσπισε την Ορθοδοξία έναντι του Παπισμού και αντιτάχθηκε σθεναρά στις διάφορες επιχειρούμενες επεμβάσεις και παρεμβάσεις υπό της Πολιτείας στην Εκκλησία. Ο Αρχιεπίσκοπος Γερμανός πέθανε σχετικά νέος, στις 18 Ιανουαρίου του 1896. Ιστορικά ο τίλος του ήταν «Μητροπολίτης Αθηνών», ο τίτλος «και πάσης Ελλάδος» είναι μεταγενέστερος, πλην όμως σήμερα μνημονεύεται ως Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος.