Το αντικείμενο αυτό είναι μια εικόνα του ναού του Απόλλωνα στην Κόρινθο,που αποτυπώθηκε το 1843 και αναδημοσιεύτηκε στο βιβλίο: DU MONCEL, Théodore. Οδοιπορικό του 1843 από την Αθήνα στο Ναύπλιο [Excursion from Athens to Nafplio in 1843], Athens, Olkos-Ariadni, 1984. Ο δωρικός ναός του Απόλλωνα κτίστηκε στην Κόρινθο περίπου το 540 π.Χ,, στη θέση ενός παλιότερου ναού που είχε χτιστεί περίπου το 625 π.Χ.. Οι διαστάσεις του στο στυλοβάτη είναι 53,82 Χ 21,48. Ο ναός ήταν πώρινος και καλυπτόταν από επίχρισμα (= σοβάς) μαρμαρόσκονης.Το ναό περιβάλλει κιονοστοιχία από 38 κίονες. Στη στενή πλευρά μετράμε 6 κίονες και 15 στη μακριά. Οι κίονες είναι μονολιθικοί με είκοσι (20) ραβδώσεις. Το ύψος τους είναι περίπου τέσσερα (4) μέτρα, ενώ η διάμετρος της βάσης τους είναι περίπου 1,90 μ. Σήμερα σώζονται 7 κίονες (σημειώνονται με μπλε χρώμα στην κάτοψη που ακολουθεί).Σε παλαιότερες απεικονίσεις, του 1751, 1755, 1776, σώζονταν 12 κίονες. Στο τελευταίο τέταρτο του 18ου αι. μ.Χ. οι κίονες έμειναν επτά. Χάθηκαν δηλ. πέντε κίονες. Ο ναός χωρίζεται σε πρόναο, σηκό, οπισθόδομο. Ο πρόναος και ο οπισθόδομος είχαν στην πρόσοψη δύο κίονες ανάμεσα σε παραστάδες.Το σημαντικό με το ναό είναι η καμπύλωση του στυλοβάτη που τη συναντάμε για πρώτη φορά στην ελληνική αρχιτεκτονική και θα φτάσει με τον Παρθενώνα σε εξαίσια τελειότητα. Επιπλέον, ανάμεσα στο σηκό και στον οπισθόδομο δημιουργείται ένας ακόμη τετράγωνος χώρος (ίσως για λατρευτικούς λόγους), όμοιος με το χώρο που θα βρούμε εκατό χρόνια αργότερα και πάλι στον Παρθενώνα. Πρόκειται στην ουσία για χωρισμό του σηκού σε δύο δωμάτια, τα οποία όμως δεν επικοινωνούσαν μεταξύ τους. Το καθένα από τα δωμάτια είχε στο εσωτερικό του διπλή κιονοστοιχία με την οποία δημιουργούνταν τρία κλίτη, με το μεσαίο μεγαλύτερο από τα άλλα δύο. Στο πρώτο δωμάτιο υπήρχαν 2Χ4 κίονες, ενώ στο δεύτερο 2Χ2.