Η Λόφος της Πνύκας βρίσκεται στη δυτική πλευρά της Ακρόπολης μεταξύ του λόφου των Νυμφών (Βόρειο άκρο) και του λόφου των Μουσών ή Φιλοπάππου (Νότιο άκρο). Είναι μια λαξευτή ημικυκλική πλατεία που μπορούσε να περιλάβει 18.000 καθήμενους και 25.000 όρθιους ακροατές. Πήρε το όνομά της από την Αρχαία Ελληνική λέξη «πνυξ» που σημαίνει πυκνός, δηλαδή τόπος στον οποίο ο ένας είναι στρυμωγμένος πάνω στον άλλο. Στην Πνύκα συγκαλούνταν η Εκκλησία του Δήμου που ήταν η κύρια Δημοκρατική συνέλευση στην Αρχαία Αθήνα από τον 6ο μέχρι τον 4ο αιώνα π.Χ.. Εκτός από την Ιερότητα του χώρου που ήταν αφιερωμένος στον Δία (Βωμός του Αγοραίου Διός) εκεί βρίσκονται και τα θεμέλια του Ηλιοσκοπίου του Νεύτωνα. Από το Αρχαίο Βήμα του Ιερού χώρου αυτού αγόρευσαν σπουδαίοι πολιτικοί, στρατηγοί και ρήτορες όπως ο Θεμιστοκλής, ο Περικλής, ο Δημοσθένης, ο Αισχίνης κ.α.