Πρόκειται για ζωγραφικό πίνακα του Κ.Νταούλα (λάδι σε καμβά, 40x57εκ.) από τη συλλογή του Μουσείου Φρυσίρα. Η αποτύπωση του φυσικού τοπίου και του φωτός του είναι ένα θέμα στο οποίο επιστρέφει συχνά ο καλλιτέχνης, δοκιμάζοντας τη σχέση της τέχνης του με την ομορφιά του χώρου. Όμως στο συγκεκριμένο έργο η αποτύπωση του τοπίου φαίνεται να μεταφέρεται σε δεύτερο πλάνο, αφού η επιλογή των έντονων αποχρώσεων καταφέρνει να μεταφέρει το βλέμμα και τη σκέψη του κοινού σε έναν κόσμο ονειρικό, όπου οι χρωματισμένοι βράχοι και το έντονο μπλε -που καλύπτει την πεδιάδα του φόντου- παρασέρνουν τον θεατή σε προσωπικές ερμηνείες και συνειρμούς.