Ο Δημήτρης Πικιώνης ήταν αρχιτέκτονας και ακαδημαϊκός. Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1887 από Χιώτες γονείς. Το 1906 έγινε μαθητής του Κωνσταντίνου Παρθένη ενώ παράλληλα σπούδαζε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο Αθηνών, απ' όπου το 1908 πήρε το δίπλωμα του Πολιτικού Μηχανικού. Συνέχισε τις σπουδές του στο Μόναχο και στη συνέχεια στο Παρίσι, όπου διδάχθηκε σχέδιο και ζωγραφική στην Académie de la grande Chaumière. Παράλληλα γράφτηκε στο εργαστήριο του αρχιτέκτονα Chifflot και παρακολούθησε τα μαθήματα των αρχιτεκτονικών συνθέσεων στην École des Beaux Arts. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του σημαντική ήταν και η επιρροή του Αναστάσιου Ορλάνδου, του Giorgio de Chirico, του Περικλή Γιαννόπουλου και του Γιώργου Μπουζιάνη. Το έργο του ως αρχιτέκτονας ξεκίνησε με την οικία Μωραΐτου στις Τζιτζιφιές (1921-1923). Σε μια εποχή που στην Ελλάδα, μαζί με το μοντέρνο κίνημα, η κτηριολογία ήρθε να αντικαταστήσει την αρχιτεκτονική, το αρχιτεκτονικό έργο του Δημήτρη Πικιώνη συνδυάζει την καλλιτεχνική δημιουργία το φιλοσοφικό στοχασμό, την ιστορία, την παράδοση και ταυτόχρονα το νεωτερισμό και διακρίνεται κυρίως σε δύο περιόδους: πριν και μετά το 1932. Η οικία Γκαρή στο Ψυχικό κατασκευάστηκε το 1934.