Η γκραβούρα απεικονίζει τον ναό της Αφαίας στην Αίγινα, έτσι όπως τον αποτύπωσε ένας Γερμανός περιηγητής το 1830. Ο ναός, δωρικός περίπτερος, χρονολογείται γύρω στα 400-490 π.Χ και είναι το σπουδαιότερο μνημείο που σώζεται από το ιερό που ήταν αφιερωμένο στη θεότητα Αφαία, η οποία ταυτίζεται, σύμφωνα με τον Παυσανία, με την κρητική θεά Βριτόμαρτι-Δίκτυννα. Φαίνεται ότι είχε ιδρυθεί σε χώρο όπου υπήρχε λατρευτική δραστηριότητα ήδη από τη μυκηναϊκή εποχή. Ο ναός παρουσιάζεται από απόσταση, μέσα σε ένα ειδυλλιακό τοπίο, να δεσπόζει στην κορυφή ενός πευκόφυτου λόφου, ενώ στο υπόβαθρο διακρίνεται η θάλασσα και οι κορυφές βουνών του νησιού. Παρόλο που ο ναός απεικονίζεται από μακριά και δεν είναι ορατές λεπτομέρειες, η γκραβούρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη διδασκαλία της αρχαϊκής τέχνης, καθώς και της μυκηναϊκής και μινωικής θρησκείας, προκειμένου να αναδειχθεί η συνέχεια της θρησκευτικής παράδοσης των Ελλήνων από τα μινωικά χρόνια ως την εμφάνιση της χριστιανικής θρησκείας.