Ασπρόμαυρη φωτογραφία που εικονίζει τον Μίλτο Σαχτούρη, έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες ποιητές της μεταπολεμικής γενιάς, που στρέφεται στον συμβολισμό και τον υπερρεαλισμό. Ο Σαχτούρης όμως ακολούθησε έναν δικό του μοναχικό και ξεχωριστά ιδιαίτερο ποιητικό δρόμο. Ο ίδιος ανέφερε ότι η ποίησή του ήταν ιδιότυπα δραματική και λυρική. Από τους κριτικούς χαρακτηρίστηκε ως ο ποιητής της υπαρξιακής αγωνίας που υιοθέτησε τρόπους και τεχνικές του υπερρεαλισμού. Το έργο του αποτελείται, κυρίως, από εφιαλτικές εικόνες και σύμβολα, σχεδόν εικαστικά, που δείχνουν, παράλληλα, και τη στενή σχέση της ποίησής του με την υπερρεαλιστική ζωγραφική. Ενώ όμως όλο αυτό το ποιητικό υλικό πηγάζει από μια υπερρεαλιστική φαντασία και παραίσθηση, τείνει να πλησιάσει, πολύ περισσότερο, στον εξπρεσιονισμό. Ο Μίλτος Σαχτούρης είναι ο ποιητής του ατομικού άγχους, που όμως στα ποιήματά του ενυπάρχει κι ο απόηχος του άγχους μιας ολόκληρης εποχής, καθώς και ολόκληρης της πανικόβλητης ανθρωπότητας.