Το παρόν Μαθησιακό Αντικείμενο είναι έργο του Γάλλου αρχιτέκτονα Julien-David Le Roy, ο οποίος διασχίζοντας το Αιγαίο φτάνει στην Αθήνα, μέσω Σμύρνης και Δήλου, τον Φεβρουάριο του 1755. Παρέμεινε λίγους μήνες και με τη βοήθεια των εκεί Καπουτσίνων και το κείμενο του Παυσανία ταυτίζει μνημεία, κάνει σχέδια και μετρήσεις, θέλοντας να προλάβει αντίστοιχα σχέδια των Άγγλων J. Stuart και Ν. Revett. Ο Le Roy σύμφωνα με τους αισθητικούς κανόνες της εποχής, πρεσβεύει ότι εικονιστικά όλα είναι επιτρεπτά, το θέμα υπερτερεί της εικόνας και η συγκίνηση είναι σημαντικότερη της αποτύπωσης. Τα σχέδιά του περιλαμβάνονται σε ένα εντυπωσιακό τρίτομο έργο, που εκδόθηκε το 1758 και μεταφράστηκε και στα αγγλικά και γερμανικά. Το συγκεκριμένο έργο βρίσκεται στον δεύτερο τόμο της δεύτερης έκδοσης το 1770. Απεικονίζει τον οκταγωνικό πύργο, που είναι γνωστός ως Ωρολόγιον Κυρρήστου ή Πύργος των Ανέμων ή απλά Αέρηδες και βρίσκεται στην Πλάκα. Κτίσθηκε από τον αστρονόμο Ανδρόνικο από την Κύρρο της Μακεδονίας στο πρώτο μισό του 1ου αιώνα π.Χ. Στο πάνω μέρος κάθε πλευράς εικονίζονται ανάγλυφα οι οχτώ άνεμοι με τα σύμβολά τους και τα ονόματά τους χαραγμένα (ο Βορρέας (βόρειος), ο Καικίας (βορειοανατολικός), ο Απηλιώτης (ανατολικός), ο Εύρος (νοτιοανατολικός), ο Νότος (νότιος), ο Λιψ (Λίβας, νοτιοδυτικός), ο Ζέφυρος (δυτικός), και ο Σκίρων (βορειοδυτικός) . Εξωτερικά υπήρχαν ηλιακά ρολόγια, ενώ εσωτερικά λειτουργούσε υδραυλικό ρολόι. Ο πύργος των Ανέμων μετατράπηκε την παλαιοχριστανική εποχή σε εκκλησία ή σε βαπτιστήριο κάποιας γειτονικής εκκλησίας, ενώ στο χώρο έξω από την ΒΑ είσοδο υπήρχε χριστιανικό κοιμητήριο. Το 15ο αιώνα το μνημείο αναφέρεται από τον Κυριακό εξ Αγκώνος ως ναός του Αιόλου, ενώ σε ταξιδιωτική περιγραφή ανώνυμου περιηγητή ως εκκλησία. Το 18ο αιώνα χρησιμοποιήθηκε ως τεκές των Δερβίσηδων μέχρι το 1821.