Τα παιδιά του Πυθαγορείου Σάμου, ζουν σε έναν αρχαιολογικό χώρο. Τα σπίτια στα οποία ζουν είναι χτισμένα πάνω στα ερείπια της αρχαίας πόλης. Πολλοί είναι αυτοί που στην αυλή τους φιλοξενούν τμήματα αρχαίων κιόνων. Είναι πρωταρχικής λοιπόν σημασίας να γνωρίσουν τα παιδιά την ιστορία του τόπου τους. Να καταλάβουν τι είναι αυτά τα αρχαία που βλέπουν σχεδόν παντού. Να μάθουν ποιοί τα έφτιαξαν και γιατί. Ο καλύτερος χώρος για ένα τέτοιο μάθημα είναι το Αρχαιολογικό Μουσείο. Κάθε Αρχαιολογικό Μουσείο όμως, είναι γεμάτο από πλήθος ανόμοιων αντικειμένων που τα συνδέει μεταξύ τους η χρονολογία κατασκευής. Υπάρχουν αγάλματα ανθρώπων και ζώων, καθώς και μυθικών πλασμάτων και Θεών. Επιτύμβιες στήλες, ανάγλυφα από τα σπίτια και τους τάφους, αντικείμενα καθημερινής χρήσης όπως πιατικά, πολλών τύπων αμφορείς, ανάλογα με τη χρήση, κοσμήματα, νομίσματα, τμήματα τάφων, αναπαραστάσεις σπιτιών, τμήματα ψηφιδωτών κλπ. Ο κατάλογος των εκθεμάτων είναι πολύ μακρύς. Είναι πολύ εύκολο λοιπόν ο επισκέπτης, ενήλικας ή μικρό παιδί, να "χαθεί" μέσα σε αυτό το πλήθος. Θα θέλει να τα δει όλα. Να ρωτήσει, να μάθει. Και όταν βγαίνει από το μουσείο, είναι κουρασμένος σωματικά μα και διονοητικά γιατί ανακαλύπτει ότι θυμάται ελάχιστα. Και κάποια δεν τα πρόσεξε καν. Μια επίσκεψη λοιπόν σε ένα Αρχαιολογικό Μουσείο, για να είναι αποτελεσματική, πρέπει να είναι οργανωμένη με στοχευμένα εκθέματα. Αυτό επιχειρούμε με αυτό το σενάριο. Την οργάνωση μιας τέτοιας επίσκεψης. Διάλεξα τα ζώα γιατί είναι θέμα γνωστό στα παιδιά και αγαπητό και υπάρχουν πολλά σχετικά εκθέματα. Άρα θα γυρίσουμε όλο το μουσείο, με το ενδιαφέρον μας στραμμένο στα εκθέματα αυτά. Και μπορούμε να τα μελετήσουμε και να τα αναλύσουμε πολύπλευρα. Θα δούμε ποια ζώα ήταν γνωστά και αγαπητά στους αρχαίους Έλληνες. Πού τα χρησιμοποιούσαν. Γιατί κάποια δεν τα βρίσκουμε σήμερα εδώ. Θα δούμε όμως κι ότι όλα τα εκθέματα του μουσείου δεν είναι ελληνικά. Γιατί; Εμπλεκόμενες γνωστικές περιοχές: Το σενάριο είναι συμβατό με τις βασ ...