Κατά την διδασκαλία της νεοελληνικής τέχνης στο μάθημα της Αισθητικής Αγωγής και της Ιστορίας της Τέχνης θα πρέπει να σταθούμε στο ρεύμα της "ελληνικότητας" που αποτέλεσε μια θεμελιώδη έννοια για την γενιά του '30 και τους εκπροσώπους της. Οι σπουδές του Χατζηκυριάκου-Γκίκα πάνω σε αρχαιοελληνικά γλυπτά επιτρέπουν την συνειδητοποίηση της έννοιας αυτής. Κατ' επέκταση, μπορούμε να αναφερθούμε στην ευρωπαϊκή τέχνη γενικότερα, τονίζοντας τον ρόλο της ελληνορωμαϊκής παράδοσης μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα. Οι ίδιοι οι μαθητές μπορούν να ασκηθούν σε παρόμοιες σπουδές από φωτογραφίες, εκμαγεία ή τα ίδια τα αρχαία γλυπτά κατά τις εκπαιδευτικές επισκέψεις σε μουσεία.