Η ανάγνωση ιστορικών πηγών για τη διάκριση διαφορετικών όψεων της ιστορίας του ελληνικού κράτους κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, με την αξιοποίηση πρωτογενούς ιστορικού υλικού, αποτελεί αυτόνομο μαθησιακό αντικείμενο, το οποίο προσομοιώνει τον τρόπο εργασίας των ιστορικών στο πλαίσιο της γνωστικής μαθητείας. Η διάκριση των επιμέρους ιστορικών αντικειμένων και θεμάτων παρέχει τη δυνατότητα διεύρυνσης της ιστορικής γνώσης σε όλες τις δυνατές εκφάνσεις της ανθρώπινης ζωής και αναδεικνύει την πολυπλοκότητα του ιστορικού παρελθόντος. Προς αυτή την κατεύθυνση, η χρήση των ιστορικών πηγών ποικίλων θεμάτων στη σχολική τάξη, με την αξιοποίηση συγκεκριμένων δραστηριοτήτων μελέτης, επιτρέπει την άμεση συμμετοχή των μαθητών σε διαδικασίες διερευνητικής μάθησης και οικοδόμησης της ιστορικής γνώσης. Οι μαθητές έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν στοιχεία για πολιτικά, οικονομικά και πολιτισμικά γεγονότα και φαινόμενα του 19ου αιώνα, να μελετήσουν πηγές διαφορετικών ιστορικών θεμάτων και να τις διακρίνουν σε ξεχωριστές κατηγορίες. Στη συνέχεια, έχουν τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν τις πηγές για κάθε ιστορικό θέμα ξεχωριστά, να θέσουν συγκεκριμένα ιστορικά ερωτήματα, να διαμορφώσουν την απάντησή τους στη βάση του παρεχόμενου ιστορικού υλικού και να κατανοήσουν τις ιδιαιτερότητες του κάθε θέματος.