Η έννοια φυτό αποτελεί αντικείμενο της μελέτης περιβάλλοντος στη Γ΄ και Δ΄ τάξη του δημοτικού σχολείου και είναι πρόσφορο θέμα για τη βιωματική μέθοδο. Από εκπαιδευτικές έρευνες έγινε γνωστό ότι τα παιδιά πριν ακόμη φοιτήσουν στο σχολείο έχουν διαμορφώσει άποψη για το φυσικό κόσμο και έχουν δώσει τη δική τους ερμηνεία για το πως λειτουργεί. Οι ιδέες των παιδιών για το φυσικό κόσμο έχουν μια παγκοσμιότητα και συγκροτούν ερμηνευτικά μοντέλα. Τα παιδιά διαμορφώνουν τις ιδέες τους μέσω των αλληλεπιδράσεων, την κοινωνική επαφή, τη γλώσσα και με αυτές προσπαθούν να ερμηνεύσουν πώς λειτουργεί ο κόσμος. Οι ιδέες ή αντιλήψεις των μαθητών μπορούν να ομαδοποιηθούν, έχουν γενικότητα και διαχρονική ισχύ, παρόλο που μερικές απ’ αυτές διαφοροποιούνται με την ανάπτυξη του μαθητή και την επίδραση της διδασκαλίας. Για παράδειγμα, είναι τεκμηριωμένο από σχετικές έρευνες ότι οι περισσότεροι μαθητές, και στην πραγματικότητα πολλοί ενήλικες, πιστεύουν ότι τα φυτά παίρνουν όλο το φαγητό τους από το χώμα. Επίσης, αγνοούν την πρόσληψη ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα, ή δεν θεωρούν πιθανόν ότι τα φυτά μπορούν πράγματι να συνθέσουν φαγητό από ανόργανα πρόδρομα μόρια, όπως τα αέρια, τα οποία συχνά θεωρούν ότι είναι χωρίς μάζα. Αυτό ίσως είναι κατανοητό, καθώς το φαγητό συχνά θεωρείται από τους ανθρώπους ως κάτι στέρεο που συχνά το παίρνουμε απ’ έξω. Μέσω της βιωματικής μεθόδου επιδιώξαμε οι μαθητές να ανασκευάσουν τις πρωταρχικές τους αντιλήψεις και να κατανοήσουν καλύτερα την έννοια φυτό ώστε να αποκτήσουν επιστημονικά συνεπείς γνώσεις γύρω από το θέμα αυτό.