Είναι απαραίτητο οι μαθητές μας να έχουν εξοικειωθεί με τις έννοιες της χρονικής στιγμής, της χρονικής διάρκειας, της ταχύτητας και της επιτάχυνσης και να μπορούν να διακρίνουν τις βασικές ευθύγραμμες κινήσεις. Επίσης, πρέπει να γνωρίζουν τη διαδικασία σύνθεσης συγγραμμικών δυνάμεων. Οι εναλλακτικές αντιλήψεις των μαθητών επάνω στο θέμα είναι πολλές και συγκεκριμένα πολλοί από αυτούς πιστεύουν ότι: Η ταχύτητα είναι μια δύναμη. Όπου δεν υπάρχει κίνηση, δεν ασκούνται δυνάμεις. Αν η ταχύτητα είναι μηδέν, τότε και η επιτάχυνση είναι μηδέν. Οι δυνάμεις είναι απαραίτητες για κινήσεις με σταθερή ταχύτητα. Όταν ένα σώμα κινείται, υπάρχει μια δύναμη που δρα σ’ αυτό προς την κατεύθυνση της κίνησης. Όλα τα σώματα μπορούν να κινηθούν με την ίδια ευκολία όταν δεν υπάρχει η βαρύτητα. Όλα τα σώματα τελικά σταματούν να κινούνται όταν η δύναμη παύει να υπάρχει. Η αδράνεια είναι η δύναμη που διατηρεί τα σώματα σε κίνηση. Δεν υπάρχει καμία σχέση ανάμεσα στους νόμους του Νεύτωνα και την κινηματική. Το γινόμενο της μάζας επί την επιτάχυνση είναι μια δύναμη. Η επιτάχυνση και η ταχύτητα είναι πάντα στην ίδια κατεύθυνση. Στη διδακτική μας παρέμβαση προσπαθήσαμε να υιοθετήσουμε μια διδακτική διαμεσολάβηση προσανατολισμένη στα χαρακτηριστικά του κοινωνικού κονστρουκτιβισμού. Συνδυάζεται η μελέτη των νόμων του Newton τόσο σε καταστάσεις της καθημερινής ζωής (οικείο περιβάλλον των μαθητών) όσο και στο διάστημα έτσι ώστε να φανεί η παγκοσμιότητα τους. Οι μαθητές εργάζονται σε ομάδες των 2 ατόμων στο εργαστήριο πληροφορικής. Σε κάθε ομάδα δίνονται κάθε φορά τα αντίστοιχα φύλλα εργασίας. Ο διδάσκων αναλαμβάνει υποστηρικτικό ρόλο οργανώνοντας και παρακολουθώντας την εργασία στις ομάδες ή στην ολομέλεια.