Το ταξίδι μιας μελωδίας ή αλλιώς “Μια μικρή διανοητική περιπέτεια” … Το Βαλς της Αμελί Μια μελωδία γεννιέται στο μυαλό του συνθέτη και αρχίζει να ξεδιπλώνει το ταξίδι της μέχρι την επιστροφή της στο … σπίτι. Στην αρχή, ξεκινάει διστακτική και φοβισμένη. Όταν όμως, αποκτάει αυτοπεποίθηση και πατάει γερά στα πόδια της, ξεκινούν και οι περιπέτειές της. Στο ταξίδι της θα ζήσει ήρεμες και έντονες στιγμές, όλες τους όμως, μοναδικές και όμορφες. Σε τέτοιο σημείο, μάλιστα που, μερικές φορές, φαίνεται σαν να μην θέλει να τελειώσουν ποτέ… Σαν να μην ξέρει ότι, πάντα, όλα τελειώνουν κάποια στιγμή! Κι έτσι ακριβώς συμβαίνει! Όταν τελειώνει το ταξίδι της (Άραγε, αυτή το αποφάσισε ή συνέβη κάτι άλλο;), επιστρέφει σπίτι με εμφανή την αρχική της μελαγχολία. —————— Φυσικά, όλα αυτά που έγραψα είναι ψέμματα ή καλύτερα, δεν είναι ακριβώς η αλήθεια. Δεν μπορώ να σας αποδείξω ότι γι’ αυτό το λόγο γράφτηκε η συγκεκριμένη μουσική. Είναι, απλά, κάποιες σκέψεις που μου γεννήθηκαν ακούγοντας τη συγκεκριμένη μελωδία. Αυτό, μόνο, είναι η αλήθεια. Η μουσική, όμως, δεν υπάρχει στη ζωή μας για να μας αποδεικνύει κάτι. Ως μορφή τέχνης, κινητοποιεί τις αισθήσεις μας και τη φαντασία μας και μας βοηθάει να νιώσουμε τα πράγματα μέσα από τον δικό της κόσμο, όλοι μαζί κι ο καθένας ξεχωριστά. Μας προσφέρει διανοητικές εμπειρίες και ευκαιρίες έκφρασης των συναισθημάτων μας που τίποτα στον κόσμο δεν θα μπορούσε να μας τα προσφέρει μ’ αυτόν τον τρόπο. Και για να συμβεί αυτό δεν χρειάζεται να έχουμε ιδιαίτερες γνώσεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι να πατήσουμε το … σωστό play … (Φυσικά, αν έχουμε περισσότερες γνώσεις για τη μουσική, η εμπειρία μας θα είναι πολύ πιο πλούσια και σε μεγαλύτερο βάθος, αλλά, αυτό είναι κάτι που θα έρθει με τον καιρό …)