Η διαγλωσσικότητα μπορεί να λάβει ποικίλες μορφές. Για παράδειγμα, κατά τη διδασκαλία του λεξιλογίου, οι μαθητές μπορούν να ενθαρρυνθούν να μεταφράσουν προφορικά ή/και γραπτά, όσοι μπορούν, τη λέξη στην πρώτη τους γλώσσα. Η διαγλωσσικότητα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ευρύτερα στη δημιουργία δίγλωσσων ιστοριών (Cummins, 2005). Έτσι, οι μαθητές μπορούν να εικονογραφήσουν τις ιστορίες τους, να τις γράψουν στη δεύτερη γλώσσα (ελληνικά) και στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας ενδεχομένως και πληροφορητές, να τις γράψουν και στην πρώτη τους γλώσσα. Οι γηγενείς μαθητές μπορούν να ανατρέξουν σε μέλη της οικογένειάς τους που μπορεί να είναι πρόσφυγες και να προσπαθήσουν να γράψουν τις ιστορίες τους στη/στις γλώσσα/ες που μιλούν τα άτομα αυτά (Π2.1.1.α6: Ι.Ε.Π.).