Έργο ζωγραφικής του Πολωνού ζωγράφου Marcin Maciejowski (λάδι σε καμβά διαστάσεων 140x120 εκ., 2006). Στο ρεαλιστικής πνοής αυτό έργο, που δημιουργείται με βάση γνωστή φωτογραφία του Λουί-Ωγκύστ Μπισόν (1849), έχουμε μια προσωπογραφία του γνωστού Πολωνού συνθέτη, το όνομα του οποίου γράφεται μέσα σε παρένθεση, ενώ έξω από την παρένθεση ο ζωγράφος περιλαμβάνει τη λέξη Emigrant που σημαίνει (πολιτικός) μετανάστης. Είναι προφανές ότι ο ζωγράφος με τον τίτλο υπαινίσσεται ένα γνωστό ιστορικό γεγονός και τη σχέση του Σοπέν με αυτό: στα 1830 στην Πολωνία γίνεται μια μεγάλη εξέγερση στην προσπάθειά της να απεξαρτηθεί από την τσαρική Ρωσία. Η εξέγερση τελικά καταπνίγηκε, με αποτέλεσμα ένας μεγάλος αριθμός Πολωνών να εγκαταλείψει την πατρίδα του και να οδηγηθεί στη μετανάστευση, που ονομάστηκε η Μεγάλη Μετανάστευση. Ο πιο διάσημος από τους Πολωνούς εξόριστους ήταν ο πιανίστας και συνθέτης Σοπέν, ο οποίος προς τιμήν της εξέγερσης συνέθεσε τη μεγάλη Επαναστατική Σπουδή (Étude Op. 10, No. 12 in C minor, «the Revolutionary Étude»). Εκτός από αυτήν, το σύνολο των μουσικών του συνθέσεων πέραν της καλλιτεχνικής τους αξίας, αναδίδουν τη λαχτάρα του για την πατρίδα, μιλούν για την πατρίδα μέσα από τους ρυθμούς και τα πρόσωπα (μαζούρκες, Πολωνέζες), θυμίζουν στους εξόριστους Πολωνούς την πατρίδα, ενώ ο ίδιος στα διεθνή ακροατήρια γνωστοποιεί μέσα από τη μουσική του τον πολιτισμό, τις παραδόσεις, τα έθιμά της. Ο ίδιος έλεγε ότι η Πολωνία εξακολουθεί να ζει στις καρδιές των Πολωνών της, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει στον πολιτικό χάρτη της Ευρώπης. Ο Marcin Maciejowski γεννήθηκε στην πόλη Babice κοντά στην Κρακοβία το 1974 και σπούδασε αρχιτεκτονική και γραφικές τέχνες. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι δεν σπούδασε ζωγραφική γιατί δεν ήθελε να έχει την ταμπέλα του ζωγράφου. Στη Σχολή Γραφικών Τεχνών πήρε τη ζωγραφική ως μάθημα επιλογής και παρά το γεγονός ότι η ζωγραφική άρχισε να τον κερδίζει ως δραστηριότητα, η ενασχόλησή του με τη ζωγραφική ήταν σχεδόν μυστική, αφού ήταν μια δραστηριότητα για το σπίτι. Όταν γνωστή γκαλερί ζήτησε να εκθέσει έργα του, αρνήθηκε να χαρακτηρισθεί ως ζωγράφος —αφού δεν είχε κάνει ειδικές σπουδές—για να μην προκαλέσει δυσαρέσκεια στους πανεπιστημιακούς κύκλους. Ο ίδιος χαριτολογώντας λέει ότι η λέξη ζωγράφος στο χωριό του είναι συνώνυμη με εκείνη του μπογιατζή και δεν θα έκανε καλή εντύπωση στους συγχωριανούς του το επάγγελμά του. Από το 2000 έχει αρχίσει να εκθέτει έργα του σε όλον τον κόσμο. Στα έργα του χρησιμοποιεί συχνά τίτλους μέσα από τους οποίους δίνει εξηγήσεις για αυτά. Θεωρείται ένας από τους πιο ενδιαφέροντες ζωγράφους της γενιάς του.