Έργο του Έλληνα ζωγράφου Κώστα Τσόκλη (λάδι σε καμβά , διαστάσεων 91x87εκ.), που αναφέρεται τόσο ως τίτλος όσο και ως θέμα στους γονείς του ζωγράφου. Στον πίνακα βλέπουμε δυο ηλικιωμένους ανθρώπους, ντυμένους και στημένους με την κλασική λαϊκή ελληνική αισθητική των ηλικιωμένων, που ετοιμάζονται να ‘απαθανατιστούν’: στα δεξιά ο πατέρας, με περιβολή περιπάτου, ακουμπισμένος με χάρη στον κλασικό επίσης κομό (ή σιφονιέρα) που στόλιζε σχεδόν κάθε ελληνικό σπίτι (βολεύοντας παράλληλα και αρκετά πράγματα), ενώ η μητέρα με οικιακή περιβολή, ρόμπα και παντόφλες, ενδυμασία δηλωτική της οικιακής της θέσης και δράσης. Πάνω στον κομό μια πετσέτα… Προφανώς μόλις την άφησε για να μπει στο κάδρο του γιου-ζωγράφου. Το όλον έργο αποπνέει μιαν ελληνικότητα. Οι συγκεκριμένοι γονείς θα μπορούσαν να είναι οι γονείς πολλών Ελλήνων της ηλικίας του ζωγράφου. Ο Τσόκλης ανήκει στη γενιά του '60 η οποία εισήγαγε τον μοντερνισμό στην Ελλάδα. Κατέχει μια σημαντική θέση στο καλλιτεχνικό στερέωμα με πολλές εκθέσεις και εκδόσεις. Μαθητής του Μόραλη είχε την τύχη να φύγει στο εξωτερικό (Ρώμη, Παρίσι, Βερολίνο), όπου ήρθε σε επαφή με τη διεθνή πρωτοπορία.