Φωτογραφία της Αθήνας των αδελφών Ρωμαΐδη περίπου το 1890. Στη φωτογραφία δεσπόζει η πλατεία Συντάγματος με τα Ανάκτορα και στο βάθος διακρίνεται ο Λυκαβηττός. Την εποχή αυτή η Αθήνα αριθμούσε περί τους 115.000 κατοίκους και οι κατοικίες ήταν κυρίως νεοκλασικά κτίρια βαυαρικής αρχιτεκτονικής. Η αθηναϊκή πολυκατοικία έχει μόλις αρχίσει να κάνει την εμφάνισή της, εξαιτίας του φαινομένου της επιστροφής των ομογενών, ενώ η τεχνολογία της κατασκευής τους χρησιμοποιεί ακόμα παραδοσιακές μεθόδους. Η Αθήνα στα τέλη του 19ου αιώνα χτίζεται με τα πρότυπα μιας σύγχρονης πόλης και διεκδικεί τη θέση της ανάμεσα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Η λαμπερή οδός, που περνάει μπροστά από το Σύνταγμα και συνεχίζει προς την πλατεία Ομόνοιας, η οδός Πανεπιστημίου, περιλαμβάνει την αποκαλούμενη «αθηναϊκή τριλογία» δηλαδή το Πανεπιστήμιο, τη Σιναία Ακαδημία και τη Βαλλιάνειος Βιβλιοθήκη. Στη φωτογραφία κεντρική θέση κατέχουν τα Ανάκτορα, δηλαδή η σημερινή Βουλή των Ελλήνων κτισμένα μεταξύ του 1836-1842. Νότια και βόρεια των Ανακτόρων ο Βασιλικός Κήπος (σήμερα Εθνικός Κήπος) φτιαγμένος στο πρότυπο του Αυτοκρατορικού Κήπου του Μονάχου που έδινε μια πινελιά αισιοδοξίας και πολιτισμού. Οι πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές είναι της Πλάκας και του Ψυρρή. Η οικιστική ανάπτυξη κατευθύνεται προς την περιοχή των Πετραλώνων, Ρουφ, Βοτανικού, Ακαδημία Πλάτωνος, Κολωνού, Πατησίων και Εξαρχείων. Το πεδίο του Άρεως ήταν εξοχή όπου υπήρχαν οι μονάδες του Ιππικού. Προς το λόφο του Στρέφη τελευταία ονοματισμένη οδός ήταν η Καλλιδρομίου. Το Παγκράτι και γενικότερα η περιοχή πίσω από τον Ιλισό βρισκόταν υπό σχεδιασμό. Η λεωφόρος Αλεξάνδρας (η διάνοιξη της λεωφόρου έγινε μεταξύ του 1876-78) οριοθετεί μαζί με τις λεωφόρους Βασιλίσσης Σοφίας και Πανεπιστημίου την πλέον κεντρική περιοχή του ανατολικού και βορειανατολικού τμήματος της πόλης. Στο δυτικό τόξο οι οδοί Αιόλου και Πατησίων διαγράφουν το εμπορικό τμήμα και είναι τόπος κατοικίας των λαϊκών στρωμάτων ενώ στον ιστό της Νεάπολης, μεταξύ του λόφου του Στρέφη και του Λυκαβηττού, έχουν εγκατασταθεί πλούσιοι ομογενείς από την Αίγυπτο. Γενικότερα η περιοχή των Εξαρχείων (ονομάστηκε έτσι από το επώνυμο ενός Ηπειρώτη Έξαρχου που διατηρούσε παντοπωλείο στην περιοχή) αποτελεί την περιοχή όπου κατοικεί η μεσαία αστική τάξη. Εκτός από το τμήμα κάτω από την Ακρόπολη (αυτό της Πλάκας) που διατηρούσε τα επί τουρκοκρατίας χαρακτηριστικά του και αποτελούσε το παλαιό τμήμα της πόλης, η Αθήνα αποκτά στα τέλη του 19ου αιώνα τα χαρακτηριστικά μιας ευρωπαϊκής πρωτεύουσας, που παρά την ανεπάρκεια οικονομικών πόρων διατηρούσε όραμα, ξαναδιάβαζε την ιστορία της και μπορούσε να προβάλει ένα πλούσιο ιδεολογικό περιβάλλον.