Η κασταλία πηγή είναι φυσική πηγή στους πρόποδες του Παρνασσού. Ονομάστηκε από την μυθική νύμφη Κασταλία, η οποία στην προσπάθειά της να ξεφύγει από τον Απόλλωνα έπεσε στην πηγή αυτή και πνίγηκε. Στην αρχαιότητα ήταν αφιερωμένη στον θεό Απόλλωνα και στις Μούσες. Η Κασταλία πηγάζει από της ρίζες του Φλεμπούκου, το οποίο κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν Υάμπεια, κοντά στο στενό φαράγγι Αρκουδόρεμα. Η πηγή ιστορικά είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το μαντείο των Δελφών. Τα νερά της, θεωρούνταν πως έχοντα προφητικά και ποιητικά χαρίσματα και κατείχαν σημαντικό ρόλο και λατρεία και τη λειτουργία του μαντείου, καθώς με αυτά πλένονταν η Πυθία, οι ιερείς, το προσωπικό αλλά και οι προσκυνητές του μαντείου. Τα ύδατα της Κασταλίας έφταναν μέχρι την ομώνυμη κρήνη όπου μεταφέρονταν με αγωγό. Οι τοίχοι της κρήνης ήταν κτισμένοι με πωρόλιθο και είχαν γύρω πέτρινους πάγκους. Περιγραφή της κρήνης δίνει και τον 1ο αιώνα π.Χ. ο περιηγητής Παυσανίας που επισκέφτηκε την περιοχή. Αιώνες αργότερα, κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, μέρος της κρήνης μετατράπηκε σε εκκλησία προς τιμήν του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου. Στα νεώτερα χρόνια, η πηγή αξιοποιήθηκε για την ύδρευση της επαρχίας των Δελφών. Τα νερά της τροφοδοτούν επίσης και το κοντινό Αρκουδόρρεμα, που εκχύνεται στον ποταμό Πλίστο.