Η φωτογραφία του Πέτρου Μωραΐτη, η οποία χρονολογείται γύρω στα 1870, αποτυπώνει ένα επιτύμβιο μνημείο (στήλη) που βρέθηκε στον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού, ο οποίος αποτελούσε το νεκροταφείο της αρχαίας Αθήνας. Στη φωτογραφία απεικονίζεται η δεξίωση, δηλαδή ο αποχαιρετισμός της νεκρής, η οποία κάθεται στην καρέκλα. Το ύφος των μορφών που λαξεύονταν στα επιτύμβια μνημεία ήταν πάντα θλιμμένο. Τα επιτύμβια μνημεία άρχισαν να χρησιμοποιούνται στα πρώτα χρόνια του Πελοποννησιακού Πολέμου, 430-420 π.Χ., στήνονταν πάνω στον τάφο του νεκρού αφενός για να είναι ευδιάκριτη η θέση του τάφου (τύμβος) αφετέρου για να σημειώνονται τα στοιχεία του νεκρού. Συχνά τα επιτύμβια μνημεία ήταν διακοσμημένα με παραστάσεις από τη ζωή του νεκρού, αποτελώντας ένα εξαιρετικό δείγμα γλυπτικής της εκάστοτε εποχής.