Γελοιογραφία του Ευθύμιου Παπαδημητρίου, στην οποία απεικονίζεται ο διακεκριμένος Έλληνας μεταϊμπρεσιονιστής ζωγράφος, Περικλής Βυζάντιος (Αθήνα, 1893-Αθήνα, 1972). Αποτυπώνεται ως μια μορφή με κυβιστικά και αφαιρετικά στοιχεία, «σκοτεινή» και με θλιμμένο βλέμμα, να καπνίζει και να αποπνέει έναν αέρα παρακμής και ψυχικής κόπωσης. Ο Περικλής Βυζάντιος ήταν γόνος παλιάς φαναριώτικης οικογένειας και γιος του Κωνσταντίνου Βυζάντιου, αξιωματικού του πυροβολικού. Ακολούθησε τον ελληνικό στρατό στη Μικρά Ασία, κατά την περίοδο 1921 – 1922, ως πολεμικός ζωγράφος. Το 1922 ήταν ο επίσημος σκιτσογράφος της Δίκης των Έξι και μερικά σκίτσα του δημοσιεύτηκαν στον αθηναϊκό τύπο. Ο Περικλής Βυζάντιος κατέχει μια ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους ζωγράφους της εποχής του και της γενιάς του τόσο για την ευρεία γνώση της τέχνης του και των ποικίλων πνευματικών του ενδιαφερόντων όσο και γιατί άσκησε θετική επίδραση στα καλλιτεχνικά δρώμενα της εποχής του. Ο δημιουργός της γελοιογραφίας, Ευθύμιος Παπαδημητρίου (Αθήνα, 1895 – Αθήνα, 1958), ήταν Έλληνας ζωγράφος και χαράκτης. Ασχολήθηκε με το σκίτσο και την πολιτική γελοιογραφία. Θεωρείται από τους πρωτοπόρους της ελληνικής χαρακτικής, γιατί μαζί με τον ομότεχνό του Νίκο Βεντούρα, δημιούργησε χαρακτικά σε κυβιστικό και αφαιρετικό ύφος.