Πρόκειται για διήγημα του Χρήστου Χριστοβασίλη, που περιέχεται στο ημερολόγιο Σκόκου και βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου των Πατρών. Ο Κωνσταντίνος Σκόκος γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και δημοσίευσε ευθυμογραφήματα, χρονογραφήματα, ηθογραφικά κείμενα και σατιρικούς στίχους. Έγινε γνωστός στο χώρο των γραμμάτων με το εικονογραφημένο Εθνικόν Ημερολόγιον Χρονογραφικόν, Φιλολογικόν και Γελοιογραφικόν (γνωστό ως Ημερολόγιον Σκόκου), που εξέδιδε για τριανταδύο χρόνια (1886-1918). Ο συγγραφέας του διηγήματος, Χρήστος Χρηστοβασίλης (1861-1937) γεννήθηκε στο Σουλόπουλο Καλαμά της Ηπείρου και ήταν γιος του εύπορου κτηματία Αναστάσιου Βασιλείου. Παππούς του ήταν ο Χρήστος Βασιλείου (από όπου το ψευδώνυμο του λογοτέχνη), άρχοντας του Σουλόπουλου το 19ο αιώνα. Πήρε μέρος σε επαναστατικά κινήματα στη γενέτειρά του και καταδικάστηκε σε θάνατο από τις τουρκικές αρχές, αλλά δραπέτευσε και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου άρχισε την ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία. Εκλέχτηκε βουλευτής Ιωαννίνων το 1926 και το 1935 με το Λαϊκό Κόμμα και από το 1923 ως το θάνατό του διηύθυνε την έκδοση του περιοδικού Ηπειρωτικά Φύλλα. Βραβεύτηκε για το λογοτεχνικό του έργο από το Υπουργείο Παιδείας και τιμήθηκε με το χρυσό Σταυρό του Σωτήρα για την πατριωτική του δράση. Στο Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, το λογοτεχνικό έργο του χαρακτηρίζεται ως ηθογραφικό και λαογραφικό, γραμμένο στη δημοτική γλώσσα και με έντονη την παρουσία ειδυλλιακών και φυσιολατρικών στοιχείων, καθώς επίσης στοιχείων επιτηδευμένης και σκόπιμα "απλής και αφελούς" γραφής. Το παρόν διήγημα ανήκει στα Ηπειρωτικά διηγήματα και στο τέλος του κειμένου αναγράφεται χρονικός προσδιορισμός (Απρίλιος του 1911). Το θέμα του διηγήματος είναι η αγάπη ενός φυλακισμένου βοσκού για τον τράγο του, το Νιάγγρο και η τελική επιλογή του να τον σκοτώσει, παρά να τον παραδώσει σε Τούρκο πασά. Στις σελίδες της έκδοσης υπάρχει εικόνα (άσχετη με την υπόθεση του διηγήματος) με τον τίτλο «Ο κατηχούμενος» (Έργο Ευαγγέλου Ιωαννίδου), όπου εικονίζεται η κατήχηση ενός πιστού από έναν ιερέα. Γενικά, στο διήγημα παρουσιάζονται οι κοινωνικές, οικονομικές, πολιτιστικές συνθήκες και ο τρόπος διοίκησης και απονομής της δικαιοσύνης στην Τουρκοκρατούμενη Ήπειρο.