Οι γελοιογραφίες μπορούν να αξιοποιηθούν σε μαθητοκεντρικές, ομαδοσυνεργατικές δραστηριότητες κατά τη διδασκαλία τού μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας για τη μελέτη των κειμενικών ειδών της γελοιογραφίας, του σκίτσου και της καρικατούρας. Αρχικά, οι μαθητές μπορούν να εστιάσουν στο γεγονός ότι πρόκειται για πολυτροπικά κείμενα, να επισημάνουν τις πληροφορίες που αναδεικνύονται από αυτά, κατανοώντας τη συμβολή και άλλων ‘τρόπων’ πέραν του λεκτικού στη νοηματοδότηση των κειμένων και τη μετάδοση της πληροφορίας. Ειδικότερα, οι δραστηριότητες μπορούν να σχετίζονται με την ανίχνευση των μακροδομικών χαρακτηριστικών των κειμενικών αυτών ειδών (δημιουργός, εικονιζόμενα πρόσωπα, σχέση με την επικαιρότητα, σύνδεσή τους με το ‘αστείο’, ανίχνευση των τρόπων με τους οποίους δημιουργείται το χιούμορ, στόχος του δημιουργού κ.ά.) που θα επιτρέψουν τη διαπίστωση ομοιοτήτων και διαφορών μεταξύ τους. Στη συνέχεια, οι μαθητές μπορούν να επιχειρηματολογήσουν σχετικά με το αν τα συγκεκριμένα κείμενα αποτελούν γελοιογραφίες, σκίτσα ή καρικατούρες, αιτιολογώντας την άποψή τους. Στο ίδιο πλαίσιο μπορούν να ενταχθούν ευρύτερες δραστηριότητες μέσω των οποίων οι μαθητές θα αναζητήσουν σε περιοδικά της εποχής και άλλα πρόσωπα που πιθανόν να απεικονίζονται με παρόμοιο τρόπο και θα προσπαθήσουν στο πλαίσιο του κριτικού γραμματισμού να ερμηνεύσουν τους λόγους δημιουργίας αυτών των κειμένων, εντάσσοντάς τα στο ιστορικό, κοινωνικό, πολιτικό ή άλλο πλαίσιο μέσα στο οποίο κατασκευάστηκαν. Τέλος, μπορεί να επιχειρηθεί σύγκριση με παρόμοιες αναπαραστάσεις προσώπων της σύγχρονης εποχής από την πολιτική π.χ. επικαιρότητα.