Πρόκειται για εικόνα, η οποία περιέχεται στο ετήσιο ημερολόγιο-περιοδικό Ποικίλη Στοά, που βρίσκεται στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Πάτρας. Εικονίζεται ο Ιωάννης Ζαμπέλιος (1787-1856), Έλληνας δραματικός ποιητής. Ο Ζαμπέλιος γεννήθηκε στη Λευκάδα, όπου πέρασε τα παιδικά και μαθητικά του χρόνια. Σπούδασε νομική και φιλοσοφία στην Ιταλία και μετά την επιστροφή του στη Λευκάδα εργάστηκε ως δικαστικός. Οι δύο μορφές που άσκησαν επίδραση στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του ήταν ο Ούγγο Φώσκολο, τον οποίο γνώρισε κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ιταλία, και ο Αδαμάντιος Κοραής, με τον οποίο ήρθε σε επαφή στο Παρίσι. Στην Ιταλία ο Ζαμπέλιος μυήθηκε στο πνεύμα του νεοκλασικισμού και της εθνικής έξαρσης, ενώ από τον Κοραή υιοθέτησε τη μέση οδό στο θέμα της γλώσσα. Το 1917 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή, Μέλη Ανακρεοντικά και ένα χρόνο αργότερα τον Τιμολέοντα. Στον Τιμολέοντα καθώς και στις επόμενες τραγωδίες του ο Ζαμπέλιος κινήθηκε στο πνεύμα του διδακτισμού του Νεοελληνικού Διαφωτισμού. Σύμφωνα με την Άννα Ταμπάκη, το έργο του τοποθετείται στη μετάβαση από τον προεπαναστατικό ελληνικό κλασικισμό στο ρομαντισμό της μετεπαναστατικής περιόδου. Σημαντική υπήρξε η συμβολή του στον αγώνα των Ελλήνων εναντίον των Τούρκων κατακτητών, καθώς, ως μέλος της Φιλικής Εταιρείας, διεξήγαγε εράνους, ενίσχυσε πρόσφυγες που είχαν βρει καταφύγιο στα Επτάνησα και εφοδίασε με όπλα τους Λευκαδίτες προκειμένου να αγωνιστούν ενάντια στους Τούρκους.