Το κείμενο μπορεί να αξιοποιηθεί σε μαθητοκεντρικές δραστηριότητες στο πλαίσιο της διδασκαλίας του μαθήματος τη Νεοελληνικής Γλώσσας που σχετίζονται με την κατανόηση της δομής του κειμενικού τύπου τής κριτικής παρουσίασης. Ειδικότερα, οι μαθητές μπορούν να εντοπίσουν στο κείμενο μέσα από συγκεκριμένες γλωσσικές επιλογές (φράσεις, συγκεκριμένες λέξεις, σχόλια, σημεία στίξης, κ.ά.) οι οποίες δηλώνουν είτε με ρητό είτε με υπόρρητο τρόπο τη στάση του συγγραφέα απέναντι στο πρόσωπο που παρουσιάζει και στο έργο που ασκεί κριτική, καθώς και τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί. Στο ίδιο πλαίσιο οι μαθητές μπορούν να ασκηθούν στη μετατροπή του εν λόγω κειμένου σε πολυτροπικό, συμπληρώνοντάς το με πίνακες του ζωγράφου ή άλλο συναφές εποπτικό υλικό, κατανοώντας με βιωματικό τρόπο τη συμβολή και άλλων ‘τρόπων’ στη νοηματοδότηση της παρεχόμενης πληροφορίας. Τέλος, το κείμενο μπορεί να αποτελέσει αφορμή για τη μελέτη του καλλιτεχνικού ρεύματος του ιμπρεσιονισμού και των Ελλήνων (Νικόλαος Λύτρας, Κ. Παρθένης, Σ. Παπαλουκάς, κ.ά) και ξένων ζωγράφων (Σεζάν, Γκογκέν, Μονέ, Ντεγκά κ.ά.) που εμφανίζονται την εποχή αυτή, με εστίαση στα χαρακτηριστικά του ρεύματος, τους εκπροσώπους, το ιστορικό και πολιτισμικό περικείμενο δημιουργίας τους κ.ά. στο πλαίσιο δραστηριοτήτων σχετικών με την Τέχνη.