Η εικόνα αυτή μπορεί να αξιοποιηθεί στο μάθημα της Λογοτεχνίας. Η υπογραφή του ποιητή θα κινητοποιήσει τους μαθητές να διερευνήσουν, δουλεύοντας σε ομάδες, τη ζωή αλλά και την εποχή του Α. Παράσχου. Αφού οι μαθητές βρουν σχετικές πληροφορίες και διαβάσουν ποιήματα του, κρίνεται σκόπιμο να αναγνωρίσουν τα χαρακτηριστικά των ρομαντικών ποιητών: τα ποιήματά τους ήταν πολύστιχα, φορτωμένα επαναλήψεις και συχνά είχαν τεχνικά ελαττώματα. Διακρίνονταν όμως από φλογερό πατριωτισμό, έντονο ερωτικό στοιχείο, αλλά και μεγαλεπήβολες εικόνες. Η γλώσσα ήταν κυρίως η καθαρεύουσα. Εντούτοις, ειδικά στην περίπτωση του Α. Παράσχου η γλώσσα ήταν μικτή, κυρίως καθαρεύουσα, αλλά κάποιες φορές και γνήσια δημοτική στο ύφος του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. Τα ευρήματα των μαθητών και η άντληση ποιημάτων τόσο από το διαδίκτυο όσο και από την έκδοση του Πάνου Θεοδωρίδη «Ερώτων λείψανα» (Ερμής, 1997) θα τους βοηθήσουν να γνωρίσουν καλύτερα τον ποιητή. Ταυτόχρονα, είναι αναγκαίο να κατανοήσουν πως μετά το 1880 η άκρως ρομαντική ποίηση παρωδήθηκε και λησμονήθηκε. Ο Α. Παράσχος επέζησε όλων των άλλων ρομαντικών ποιητών φτάνοντας μέχρι το κατώφλι του επόμενου αιώνα. Δυστυχώς λοιπόν για εκείνον είδε τις νέες τάσεις να παραμερίζουν τη δική του ρομαντική τέχνη. Αν και κάποιοι ποιητές, όπως ο Κ. Παλαμάς, αναγνώριζαν την ποιητική του αξία, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που με την πένα τους τον σατίριζαν και τον παρωδούσαν.