Το μαθησιακό αντικείμενο παρουσιάζει το εσωτερικό ενός αλευρόμυλου, ο οποίος ανήκει στη οικογένεια Θεοδοσιάδη από τη Λέσβο. Βέβαια ο τίτλος αναφέρει ελαιοτριβείο Θεοδοσιάδη και ο λόγος είναι, ότι το συγκρότημα περιλαμβάνει κεντρικό κτίριο που στεγάζει το ελαιοτριβείο και τον αλευρόμυλο, κτίριο γραφείων κοντά στην είσοδο και αποθήκες ελαιοκάρπου περιμετρικά του οικοπέδου. Ιδρύθηκε από τον Γεώργιο Θεοδοσιάδη στα 1890 και βρίσκεται στα αριστερά του κεντρικού δρόμου που ενώνει την Καλλονή με την Αγία Παρασκευή. Τα ελαιοτριβεία είναι πάντοτε ισόγεια κτίρια. Τα μικρότερα, όπως το κοινοτικό ελαιοτριβείο Πολιχνίτου, έχουν συγκεντρωμένες όλες τις λειτουργίες σε έναν κτιριακό όγκο. Στα μεγαλύτερα, τα οποία αποτελούν την πλειοψηφία, όπως το ελαιοτριβείο Θεοδοσιάδη στην Αγ. Παρασκευή και το Δημοτικό ελαιοτριβείο Αγιάσου, στη Λέσβο, οι αποθήκες του ελαιοκάρπου, οι «μπατές», τοποθετούνται περιμετρικά από το κεντρικό κτίριο, δημιουργώντας πολλές φορές έναν εξωτερικό περίβολο. Η ανάγκη μεγάλης οικοπεδικής έκτασης, είναι ένας λόγος για τον οποίο τα συγκροτήματα αυτά χτίστηκαν έξω από τους οικισμούς.