Πρόκειται για ένα κείμενο του Κώστα Ουράνη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Γράμματα" το 1916. Στο κείμενο αυτό ο Ουράνης περιγράφει την επαφή του με μια γυναίκα στο φθινοπωρινό Παρίσι, η οποία συμβολίζει τα αισθήματα της ανίας, της συγκρατημένης απελπισίας, της νοσταλγίας και της φυγής που βιώνει εκείνη τη χρονική περίοδο ο συγγραφέας.