Πρόκειται για ένα κείμενο του Λυδού Ποδαβρού, που δημοσιεύτηκε το 1915 στις σελίδες του λογοτεχνικού περιοδικού "Ο Νουμάς". Το περιοδικό αυτό ήταν ένα λογοτεχνικό περιοδικό που κυκλοφόρησε από το 1903 έως το 1931 με μικρά διαστήματα διακοπών και ταυτίστηκε µε τον γλωσσικό αγώνα για την επικράτηση της δημοτικής γλώσσας και την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Το κείμενο αναφέρεται στις βλέψεις που έχουν οι ξένες χώρες και κυρίως η Ρωσία να αναμιγνύονται στα εσωτερικά της Ελλάδας και να μοιράζουν τον παγκόσμιο χάρτη κατά πώς τους συμφέρει προφασιζόμενοι το καλό όλων. Κατά αντιστοιχία, ο συγγραφέας προτείνει να ληφθούν υπόψη και οι ελληνικές βλέψεις που είναι η επιστροφή όλων των χαμένων εδαφών στη μητέρα Ελλάδα ώστε να δικαιωθούν οι θυσίες της για πάνω από πεντακόσια χρόνια.