Στο συγκεκριμένο μαθησιακό αντικείμενο παρουσιάζεται η φωτογραφία του Ιωάννη Σοφιανόπουλου. Ο Ιωάννης Σοφιανόπουλος (1877 – 1951) γεννήθηκε στα Καλάβρυτα Αχαΐας και ήταν απόγονος του Παναγιώτη Σοφιανόπουλου (γιατρού, μέλους της Φιλικής Εταιρείας και αγωνιστή του 1821, εκδότη, πολιτικού). Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου και διακρίθηκε ως νομικός και πολιτειολόγος. Κατά τους Βαλκανικούς πολέμους, που ξέσπασαν στη συνέχεια, προσλήφθηκε στο ιδιαίτερο γραφείο του Ε. Βενιζέλου, όπου και ανέλαβε διευθυντής του γραφείου τύπου καθώς και νομικός σύμβουλος στη χάραξη των ελληνοσερβικών συνόρων. Το 1930, σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία εμφανίζεται δημιουργός και αρχηγός του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδος και το 1932 εισέρχεται στη Βουλή ως αρχηγός ομάδας αγροτικών βουλευτών. Το 1933 επανεξελέγη βουλευτής Σερρών μετέχοντας στο υπό τον Ε. Βενιζέλο «Εθνικό Συνασπισμό Κομμάτων». Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας επανήλθε στην Αθήνα (Ιανουάριος του 1945) και ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Πλαστήρα. Ακολούθως προέδρευσε στο συνέδριο της Βάρκιζας στο οποίο και συνομολογήθηκε η ομώνυμη συμφωνία. Όταν συνήλθε η πρώτη διάσκεψη του ΟΗΕ στον Άγιο Φραγκίσκο ο Ιωάννης Σοφιανόπουλος μετέβη ως αρχηγός της ελληνικής αντιπροσωπείας, όπου και προέδρευσε της επιτροπής στη σύνταξη του καταστατικού χάρτη. Τασσόμενος όμως ενάντια της εισδοχής της Αργεντινής στον Παγκόσμιο Οργανισμό ήλθε σε ρήξη με την τότε κυβέρνηση του Βούλγαρη, όπου και αναγκάσθηκε να παραιτηθεί. Τον Νοέμβριο του 1945, (επί κυβερνήσεως Σοφούλη) ανέλαβε και πάλι υπουργός των Εξωτερικών, όπου και πάλι αναγκάσθηκε να παραιτηθεί (Ιανουάριος 1946), όταν υποστήριξε ενώπιον της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ αντίθετη άποψη από αυτή του πρωθυπουργού, που αφορούσε τη θέση που θα έπρεπε να λάβει η ελληνική κυβέρνηση επί της ρωσικής πρότασης περί αποχώρησης των Άγγλων από την Ελλάδα. Τέλος, στις εκλογές του Μαρτίου του 1950 συνεργάστηκε με τους αρχηγούς των αριστερών ομάδων δημιουργώντας εκλογικό συνασπισμό υπό τον τίτλο «Δημοκρατική Παράταξις», όπου και εξελέγη πρώτος βουλευτής Αθηνών και Θεσσαλονίκης.