Η εικόνα της Τερέζας Μακρή σε προχωρημένη ηλικία μας δίνει μια εικονογραφική συνεισφορά στη μελέτη του βίου της. Αυτός συνδέεται με τον βίο του Λόρδου Βύρωνα και αναφερόμενοι στην μεταξύ τους σχέση καθώς και στο σχετικό ποίημα του φιλέλληνα ("Η Κόρη των Αθηνών") βοηθάμε τους μαθητές μας να ζωντανέψουν μια ρομαντική ιστορία της εποχής αλλά το σημαντικότερο να προσεγγίσουν μια ανθρώπινη και λιγότερο αναφερόμενη στις κύριες σελίδες της ιστορίας, πτυχή του άστατου χαρακτήρα του. Πολλές φορές, αυτά τα φαινόμενα αν και θεωρούνται προσωπικά συμβάντα, μπορούν να μας βοηθήσουν να ερμηνεύσουμε συμπεριφορές και αποφάσεις που έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στο κεντρικό ιστορικό γίγνεσθαι. Η εικόνα της Τερέζας Μακρή και η προσέγγιση του βίου της, πέρα απ'το συμβάν με τον λόρδο Βύρωνα, μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές μας να προσεγγίσουν συνθήκες και συνήθειες της καθημερινής ζωής στην προεπαναστατική Αθήνα του 1800 και να κατανοήσουν διάφορα γεγονότα όπως π.χ. το γιατί η επανάσταση δεν ξεκίνησε ταυτόχρονα και από παντού στην Ελλάδα, το γεγονός ότι τα "καλά" σπίτια ενοικίαζαν κάποια από τα δωμάτιά τους σε περιηγητές ελλείψει άλλων καταλυμάτων, το γεγονός ότι εκείνη την εποχή η τουρκοκρατούμενη Αθήνα δεχόταν συχνά επισκέψεις από περιηγητές από διάφορες χώρες, τους οποίους προφανώς έλκυε η αρχαιοελληνική της αίγλη. Η εικόνα της Τερεζας Μακρή και η αναφορά στα συμβάντα του βίου της, παραμένει εκτός των άλλων και μια ενδιαφέρουσα σελίδα της τοπικής ιστορίας μιας παραδοσιακής συνοικίας των Αθηνών και μπορεί να κάνει τους μαθητές μας με λίγη παρακίνηση να αναζητήσουν κι άλλες παρόμοιες ιστορίες που μπορεί να κρύβονται πίσω από νεοκλασικά των Αθηνών που έχουν διατηρηθεί από εκείνη την εποχή (Ο οίκος της οικογένειας Μακρή δυστυχώς δεν διεσώθη). Επεκτείνοντας, μέσα από την ιστορία της Τερέζας Μακρή με τον σημαντικότερο φιλέλληνα λόρδο Βύρωνα, αλλά και τον μετέπειτα σύζυγό της, επίσης φιλέλληνα, Ιάκωβο Μπλάκ, μπορούμε να κάνουμε εκτενέστερη αναφορά στο φιλελληνικό κίνημα στην Ευρώπη και στο ρόλο που έπαιξε εντός και εκτός Ελλάδος για να εδραιωθεί η ανεξαρτησία της.