Ο μακαριστός Πατριάρχης Ιεροσολύμων Νικόδημος ο Α΄, κατά κόσμον Νικόλαος Τσιντσώνης, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Έγινε μοναχός το 1847 και πήρε το όνομα Νικόδημος και το ίδιο έτος χειροτονήθηκε διάκονος από τον Πατριάρχη Κύριλλο Β΄. Από το 1860 ως το 1872 διετέλεσε έξαρχος του Παναγίου Τάφου στο Κοινόβιο της Βεσσαραβίας, κατόπιν δραγουμάνος του Πατριαρχείου και από το 1877 ηγούμενος του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου στη Μόσχα, απ' όπου έφυγε τον Αύγουστο του 1883, διότι εξελέγη Πατριάρχης Ιεροσολύμων. Ως Πατριάρχης προώθησε τη ρωσική επιρροή στους Αγίους Τόπους, γεγονός που οδήγησε στην εξέγερση της Αγιοταφικής Αδελφότητας εναντίον του. Τον Ιούλιο του 1890 παραιτήθηκε από τον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο και αποσύρθηκε στο Μετόχι του Αγίου Γεωργίου του Κρημνού στη Χάλκη όπου παρέμεινε μέχρι το θάνατό του, το Φεβρουαρίου του 1910.