Η εικόνα της Παναγίας Οδηγήτριας αποτελεί ένα εξαίσιο δείγμα αισθητικής και συναισθητικής προσέγγισης της ανατολικής απεικονιστικής σημειογραφίας. Σε επίπεδο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης οι μαθητές με τη βοήθεια του εκπαιδευτικού μπορούν μέσω κατευθυνόμενης προσέγγισης και φυλλαδίων εργασίας να προσεγγίσουν τόσο το λειτουργικό όσο και το αισθητικό μήνυμα της εικόνας (κατά Ιωάννη Δαμασκηνό) σε επίπεδο προσώπων, λειτουργιών, χρωμάτων και σημειωτικής αλληλεπίδρασης μεταξύ τους. Πάντα όμως κάθε βήμα με οδηγίες του εκπαιδευτικού και με τη βοήθεια της αντίστοιχης θεολογικής τεκμηρίωσης. Σε ανώτερο μεταγνωστικό επίπεδο, δημιουργοί ή φοιτητές καλλιτεχνικών σχολών, μπορούν να προσπαθήσουν να αναπαραγάγουν την εικόνα αφού εντρυφήσουν καλύτερα στο νόημα και στις αξίες της απεικόνισης, σύμφωνα πάντα και με τις οδηγίες ερμηνείας των εικόνων κατά τον Ιωάννη το Δαμασκηνό. Τέλος η εικόνα μπορεί να αποτελέσει αφόρμηση στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση για εργασίες ή πρότζεκτ σχετικά με την ιστορία που κρύβεται πίσω από την εικόνα σε σχέση με τη Βυζαντινή αυτοκρατορία αλλά και τη λειτουργία της στο βαθύ συλλογικό υποσυνείδητο του τουρκοκρατούμενου χριστιανικού στοιχείου.