Η αναπαραγωγή της φωτογραφίας που απεικονίζει τον λόγιο και εκδότη Δημήτριο Δημητράκο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εικονιστικός πόρος για αναφορά στο περίφημο "Μέγα Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας" του Δημητράκου το οποίο απετέλεσε για την εποχή του το σημαντικότερο λεξικογραφικό πόνημα για την Ελληνική γλώσσα. Ως πρώτη εργασία, ερευνητική-εγκυκλοπαιδική αναζήτηση, μπορούν οι μαθητές μας να αναζητήσουν τα προϋπάρχοντα του Δημητράκου λεξικά (π.χ. Πρωίας, Liddell-Scott κλπ) ώστε να διαπιστώσουν κατ' αρχή την πρόοδο και το επίπεδο της λεξικογραφίας στην Ελληνική γλώσσα κατά τον πρώτο αιώνα της απελευθέρωσης και κατά δεύτερο την διάσταση μεταξύ δημοτικιστών-καθαρευουσιάνων γεγονός που οδηγούσε ως τότε σε κατασκευή ξεχωριστών λεξικών. Σε δεύτερο στάδιο μπορεί να γίνει αναφορά στη διαμάχη μεταξύ δημοτικιστών-καθαρευουσιάνων στο τεχνικό-γλωσσικό αλλά και στο ιδεολογικό πεδίο με δύο ομάδες μαθητών εκ των οποίων εκάστη θα αναλάβει να ερευνήσει μια άποψη. Αφού συγκεντρωθούν στοιχεία, γεγονότα, αντιπρόσωποι, έργα χαρακτηριστικά, μπορεί να γίνει στη τάξη δημόσια αντιπαραβολή των στοιχείων και εξαγωγή συμπερασμάτων. Στη συνέχεια, στην ολομέλεια της τάξης, μπορεί να γίνει από τον δάσκαλο αναφορά στο λεξικό του Δημητράκου, στις συνθήκες σύνταξής του και στη λειτουργία του ως πρώτου συγκεντρωτικού-ενοποιητικού κρίκου της διαχρονίας της Ελληνικής Γλώσσας. Με αφετηρία τη γνωστή ρήση του Κοραή σχετικά με την ανάγκη ύπαρξης "Εθνικού Λεξικού", μπορεί να επεκταθεί η συζήτηση για το ρόλο που έχει μια τόσο πλήρης εργασία για τη γλωσσική ΄και διανοητική ενότητα ενός λαού. Σε τελευταίο στάδιο και με συνεργατική-ομαδική εργασία, μπορεί να γίνει έρευνα για την προσωπικότητα και το μέγεθος κάποιων από τους συντάκτες του όπως του Χατζιδάκι, του Κριαρά, του Τζαρτζάνου, του Ανδριώτη κλπ.