Πρόκειται για αγιογραφία του Κονταρή Φράγγου, Θηβαίου ζωγράφου του 16ου αιώνα, που εργάστηκε στις περιοχές της Ηπείρου, της Στερεάς και της Πελοπονήσου, αφομοιώντας στοιχεία της τοπικής παράδοσης. Τόσο ο ίδιος όσο και ο ιερέας αδερφός του, αναγνωρίζονται ως βασικοί εκπρόσωποι της τεχνοτροπίας που χαρακτηρίζει την εκκλησιαστική ζωγραφική της ηπειρωτικής Ελλάδας αλλά και σημαντικοί πρόδρομοι της μεταβυζαντινής ζωγραφικής. Η τοιχογραφία, από τον ιερό ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, αναπαριστά την τελευταία συνάντηση του Χριστού με τους μαθητές του στο Μυστικό Δείπνο. Ο Χριστός εικονίζεται στη μέση της σκηνής, ενώ καταγράφεται η διαφορετική αντίδραση των προσώπων μπροστά στην αποκάλυψη ότι πλησιάζει η ώρα του αποχωρισμού.