Πρωτότυπο χειρόγραφο έγγραφο με τίτλο «Ορισμός του σουλτάνου Μωάμεθ Β'» με χρονολόγηση 25 Σεπτεμβρίου, 15, (1451). Αναφέρεται σε θέμα καταπάτησης συνόρων μοναστηριού της μονής του Αγίου Παύλου. Οι μοναχοί της μονής Αγίου Παύλου προσέφυγαν στο σουλτάνο Μεχεμέτ Πέγη παραπονούμενοι ότι καταπατούνται τα σύνορα του μοναστηριού τους. Ο σουλτάνος δίνει εντολή στις μονές του Αγίου Όρους να περιορίζεται κάθε μία στα ίδια της σύνορα, τα οποία άλλωστε καθορίστηκαν στην εποχή της βασιλείας του πατέρα του. Του μεγάλου αυθεντός και μεγάλου αμηρά σουλτάνου του Μεχεμέτ Πέγη. Η Μονή Αγίου Παύλου είναι η νοτιότερη Μονή της δυτικής ακτής του χερσονήσου του Άθω. Βρίσκεται λίγο βορειότερα του νοτιοδυτικού άκρου. Ιδρυτής είναι ο Παύλος ο Ξηροποταμινός, ο οποίος αρχικά ίδρυσε τη μονή Ξηροποτάμου κοντά στη Δάφνη. Ο ίδιος λίγο πριν το τέλος της ζωής του, ανέγειρε νέα μονή - τη σημερινή Αγίου Παύλου - στη τωρινή της θέση, αλλά με το όνομα Ξηροποτάμου. Μετονομάστηκε σε Μονή Αγίου Παύλου το 1108. Αρχές του 14ου αιώνα καταστράφηκε και κατέστη κελί, δηλαδή εξάρτημα, της μονής Ξηροποτάμου. Το 1365 όμως η Μονή Αγίου Παύλου επανακατοχυρώνεται σε κυρίαρχη μονή όπου και επανδρώθηκε από Σέρβους. Την σημερινή της μορφή που είναι διπλάσια σε έκταση της αρχικής την απέκτησε στα μέσα του 18ου αιώνα. Η ιστορία αναφέρει ότι ο Σέρβος ηγεμόνας Βράνκοβιτς, χρηματοδότησε το πρώτο σοβαρό οικοδομικό πρόγραμμα της μονής και έκτισε νέο ευρύτερο καθολικό στο όνομα του αγίου Γεωργίου. Η κόρη του Βράνκοβιτς Μάρα, σύζυγος του σουλτάνου Μουράτ Β ' και μητέρα του Μωάμεθ του Πορθητή, δώρισε στη μονή 1000 δουκάτα και δύο κτήματα, στις Σέρρες και στα Νέα Ρόδα. Οι Τούρκοι στην άλωση της Πόλης πήραν τα τεμάχια από τα δώρα των τριών μάγων, που φυλάσσονταν σ' αυτή, και τα δώρισαν στη μητέρα του σουλτάνου, η οποία διατηρούσε πάντα τη χριστιανική της πίστη. Εκείνη θέλησε να τα μεταφέρει αυτοπροσώπως στη μονή του Αγίου Παύλου μαζί με πολλά άλλα αντικείμενα, αλλά, σύμφωνα με μια παράδοση, μετά την αποβίβασή της στη στεριά και ενώ ήταν έτοιμη να ανηφορίσει για τη μονή, άκουσε μια φωνή που της έλεγε να μην προχωρήσει πιο πέρα, γιατί εδώ στο 'Ορος υπάρχει μια άλλη βασίλισσα, η Θεοτόκος. Αμέσως η Μάρα σταμάτησε και σε ανάμνηση του γεγονότος κτίστηκε αργότερα στο ίδιο εκείνο σημείο ένα εκκλησάκι.