Στην εικόνα, που βρίσκεται στη Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, απεικονίζεται ο Μέγας Αντώνιος και χρονολογείται τον 15ο με 16ο μ.Χ. αιώνα. Ο Άγιος περιστοιχίζεται από είκοσι μορφές Αγίων και στο αριστερό του χέρι κρατά δέηση. Η εμφάνιση του Αγίου υποδηλώνει την ασκητική του ζωή αλλά και την ηγετική του παρουσία την περίοδο των διωγμών του χριστιανισμού αλλά και της καταπολέμησης των αιρέσεων τον 3ου και 4ου μ.Χ. αιώνα. Ο Μέγας Αντώνιος είναι ο πρώτος ασκητής του Χριστιανισμού, που θεμελίωσε τον υγιή Μοναχισμό. Έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού μέχρι και την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου και των παιδιών του. Στους φοβερούς διωγμούς των χριστιανών την εποχή του Μαξιμιανού εγκατέλειψε το ερημητήριό του και έδωσε σκληρή μάχη κατά της ειδωλολατρίας. Το ίδιο έγινε σαράντα χρόνια αργότερα όταν σε ηλικία εκατό χρονών κατήλθε για μια ακόμη φορά στην Αλεξάνδρεια, για να καταπολεμήσει την αίρεση του Αρείου.