Ο δάσκαλος χωρίζει τους μαθητές του σε ομάδες των δύο ατόμων και τους δίνει τον χρόνο να φυλλομετρήσουν το συγκεκριμένο εγχειρίδιο της Οργανικής Χημείας και να καταγράψουν εντυπώσεις, τυχόν απορίες και συναισθήματα που τους προκαλεί. Στη συνέχεια τους ζητά να φυλλομετρήσουν το εγχειρίδιο της Ανόργανης Χημείας που γράφτηκε το 1840 από τον Λάνδερερ και να συγκρίνουν ομοιότητες και διαφορές αυτών των βιβλίων ως προς: α) τη γλώσσα του κειμένου, β) τα περιεχόμενα του βιβλίου, γ) την εικονογράφησή του, δ) τις πληροφορίες που δίνει για κάποια στοιχεία που οι ίδιοι θα επιλέξουν. Μετά θα αναζητήσουν στο διαδίκτυο ένα σύγχρονο σχολικό εγχειρίδιο του Λυκείου, που θα περιγράφει κι αυτό τις οργανικές ενώσεις και θα συγκρίνουν ομοιότητες και διαφορές αυτού του βιβλίου με τα δύο προηγούμενα ως προς: α) τη γλώσσα του κειμένου, β) τα περιεχόμενα του βιβλίου, γ) την εικονογράφησή του, δ) τις πληροφορίες που δίνει για κάποια στοιχεία που οι ίδιοι θα επιλέξουν. Επίσης τους παροτρύνει να επισκεφθούν συγκεκριμένες ιστοσελίδες που περιέχουν τρισδιάστατα μοντέλα χημικών στοιχείων και ενώσεων και να αξιολογήσουν τον νέο τρόπο παρουσίασης της επιστημονικής πληροφορίας και κατά πόσο αυτός ο τρόπος είναι ελκυστικός και κατανοητός σε σχέση με τις ασπρόμαυρες εικόνες των δύο παλαιότερων βιβλίων. Στο τέλος καλεί τις ομάδες σε ολομέλεια να παρουσιάσουν αυτές τις ομοιότητες και τις διαφορές στα τρία εγχειρίδια, να προσπαθήσουν να τις αιτιολογήσουν με βάση τα όσα γνωρίζουν για την εξέλιξη της επιστημονικής γνώσης, της γλώσσας και της παρουσίασης της επιστημονικής γνώσης με παιδαγωγικά κατάλληλο τρόπο. Αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας είναι να «αξιολογήσουν» όλοι οι μαθητές τα τρία αυτά βιβλία με βάση τρία κριτήρια: α) ως προς την παιδαγωγική τους καταλληλότητα, β) ως προς την γλώσσα που χρησιμοποιούν και γ) ως προς τον ελκυστικό τρόπο παρουσίασης της επιστημονικής γνώσης.