Το παράπηγμα είναι μικρό οίκημα κατασκευασμένο από σανίδια, λαμαρίνες, πλίνθους, αλλιώς ονομάζεται παράγκα. Τα παραπήγματα στην Καισαριανή φτιάχτηκαν κατά τον εποικισμό των μικρασιατών προσφύγων, μετά το 1922, μέχρι τότε η περιοχή δεν κατοικούνταν. Μετά το 1922 η περιοχή χωρίζεται σε δύο τεράστια τμήματα. Το βόρειο, όπου με δημοσία δαπάνη κτίζονται πολυκατοικίες, οι λεγόμενες προσφυγικές και το νότιο που χωρίζεται σε οικόπεδα των 120 τ.μ. για ιδιωτική ανοικοδόμηση. Λόγω της φτώχειας η Καισαριανή ανοικοδομείτε με πλίνθινα παραπήγματα που της δίνουν και το ιδιαίτερο όνομα, «πλινθόκτιστα». Η πόλη χαρακτηρίζεται από την απουσία, έως και τις δεκαετίες 1950-1960, αποχέτευσης και υδροδότησης. Υπήρχαν, επίσης, σοβαρά προβλήματα εξαιτίας του σκοπευτηρίου της Καισαριανής. Αναφέρονται τραυματισμοί από αδέσποτες σφαίρες και κυρίως η χρήση του από τους Γερμανούς σαν χώρο εκτελέσεων, κατά τη διάρκεια της κατοχής (1941-1944). Η φωτογραφία τραβήχτηκε από τη Βούλα Θεοχάρη Παπαϊωάννου.