Στο ασπρόμαυρο αρνητικό του 1934, απεικονίζεται ένας άντρας μπροστά από ένα ανεμόμυλο στην Τήνο, το νησί του Αιόλου. Οι ανεμόμυλοι, άρχισαν να χτίζονται στο νησί την εποχή της Ενετοκρατίας, ενώ στα τέλη της δεκαετίας του ’70 σταμάτησαν να λειτουργούν και οι τελευταίοι. Οι μυλωνάδες, πριν χτίσουν τον ανεμόμυλό τους έκαναν μεγάλη έρευνα για να είναι σίγουροι ότι οι άνεμοι θα είναι πολλοί και ευνοϊκοί. Περνούσαν και μήνες για να αποφασίσουν τον τόπο που θα τον έφτιαχναν με υλικά από τη γη της Τήνου και μυλόπετρες από τη Μήλο. Το επάγγελμα του μυλωνά ήταν συνήθως κληρονομικό. Οι ιδιοκτήτες των ανεμόμυλων θεωρούνται οι καλύτεροι εμπειρικοί μετεωρολόγοι, καθώς είχαν πείρα αιώνων στην τοπική πρόγνωση του καιρού. Η παραγωγή κάλυπτε ανάγκες τριπλάσιες από τις ανάγκες της Τήνου και γινόταν εξαγωγή αλευριού ενώ στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης αλλά και στα πρώτα χρόνια της Ανεξαρτησίας τροφοδοτούσαν τα ελληνικά πλοία αλλά και τα γύρω νησιά.