Στο μάθημα της αρχαίας Ιστορίας η εικόνα μπορεί να αξιοποιηθεί στη διδασκαλία της κλασικής, αλλά και της ελληνιστικής νεοκλασικής τέχνης, ειδικότερα της γλυπτικής. Ο διδάσκων μπορεί να προβάλει την εικόνα, μαζί με άλλα έργα του 5ου ή του 4ου π.χ. αι. και να επιστήσει την προσοχή των μαθητών σε 2-3 σημεία που χαρακτηρίζουν την τέχνη της εποχής: στην αρμονία των αναλογιών (η κλασική τέχνη χαρακτηρίζεται από μέτρο), στην αίσθηση της κίνησης, που εδώ αποτυπώνεται με τις πλούσιες πτυχώσεις του ρούχου (οι καλλιτέχνες του 5ου και του 4ου αι. είναι ελεύθεροι να αναπαραστήσουν τις σκηνές όπως επιθυμούν, με όλη τη μαεστρία τους), καθώς και στον εξιδανικευμένο τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται οι μορφές, ανθρώπινες και θεϊκές (το βλέμμα του Ασκληπιού φαίνεται θεϊκό, να ατενίζει κάπου μακριά, αποπνέοντας γαλήνη και ηρεμία). Αξίζει να δοθούν και κάποιες γενικές πληροφορίες για τον Ασκληπιό και την Ιατρική στην αρχαία Ελλάδα, προκειμένου να διεγερθεί το ενδιαφέρον των μαθητών και να φωτισθεί μια πτυχή της ζωής των αρχαίων Ελλήνων για την οποία δεν γίνεται συχνά λόγος στο σχολείο.