Πρόκειται για σχέδια που δημοσιεύτηκαν το 1816 στο βιβλίο των Άγγλων περιηγητών J.Stuart και N. Revett και απεικονίζουν δύο μετόπες από τη νότια πλευρά του ναού του Παρθενώνα με θέμα την Κενταυρομαχία. Στη βόρεια πλευρά του Παρθενώνα παριστανόταν η Άλωση της Τροίας (Ιλίου Πέρσις). Στην ανατολική πλευρά παρουσιάζονταν η μάχη των Ολυμπίων θεών με τους Γίγαντες που προσπαθούσαν να ανατρέψουν την τάξη του Ολύμπου (Γιγαντομαχία). Στη δυτική πλευρά αναπαρίστατο ο αγώνας των νέων της Αθήνας ενάντια στις Αμαζόνες που απείλησαν την Ακρόπολη (Αμαζονομαχία). Στη νότια πλευρά του ναού υπήρχαν 32 μετόπες. Από αυτές οι 23 εικονίζουν σκηνές από την Κενταυρομαχία και οι υπόλοιπες 9 διάφορα θέματα. Η Κενταυρομαχία εικονίζεται στις 12 πρώτες (1-12) και στις 11 τελευταίες (22-32). Σύμφωνα με τον μύθο οι Κένταυροι που ήταν προσκεκλημένοι στο γάμο του Πειρίθοου με την Ιπποδάμεια μέθυσαν και καταχράστηκαν τη φιλοξενία των Λαπιθών. Ο Κένταυρος Εύρυτος προσπάθησε να αρπάξει τη μνηστή του Πειρίθοου. Ακολούθησε συμπλοκή μεταξύ Λαπιθών και Κενταύρων με αποτέλεσμα να νικήσουν οι Λαπίθες και να αναγκάσουν τους Κένταυρους να εγκαταλείψουν τη Θεσσαλία. Στη μάχη λέγεται ότι πήρε μέρος και ο Θησέας που ήταν φίλος του Πειρίθοου. Η πρώτη μετόπη στην εικόνα είναι η νότια μετόπη 7, στην οποία εικονίζεται μια σκηνή με έντονη δράση. Ένας Λαπίθης επιτίθεται εναντίον του Κενταύρου σηκώνοντας το αριστερό του χέρι εμπρός και πιέζοντας το κεφάλι του Κενταύρου. Στο αριστερό του χέρι πιθανότατα κρατούσε κάποιο όπλο. Στη δεύτερη μετόπη, νότια μετόπη 12, παρουσιάζεται ένας Κένταυρος να έχει αρπάξει μια Λαπιθίδα. Η πρώτη μετόπη βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο όπως και οι μετόπες 2-9 και οι μετόπες 26-32 της νότιας πλευράς του Παρθενώνα. Η δεύτερη μετόπη ανασυντάχθηκε από θραύσματα και βρίσκεται στο μουσείο της Ακρόπολης. Η συγκεκριμένη μετόπη έγινε γνωστή χάρη στο σχέδιο του Jacques Carrey, βασιλικού ζωγράφου της αυλής του Λουδοβίκου ΙΔ΄, που συνόδευσε το 1674 το Μαρκήσιο Olier de Nointel στην Αθήνα και αποτύπωσε σε χαρτί με κόκκινη κιμωλία τα γλυπτά του Παρθενώνα. Τα συγκεκριμένα σχέδια αποδείχθηκαν σημαντικά για τη γνώση και αποτίμηση του συνολικού έργου, καθώς τα γλυπτά είχαν υποστεί σημαντική καταστροφή τόσο λόγω του χρόνου και των πολέμων όσο και της αμέλειας των Τούρκων για τις ελληνικές αρχαιότητες. Το 1687 ο βομβαρδισμός της Ακρόπολης από τον ενετικό στρατό του Francesco Morosini προκάλεσε μεγάλη καταστροφή ανατινάσσοντας το κτίριο του ναού του Παρθενώνα.