Σχέδιο που αναπαριστά το θολωτό τάφο του Ατρέως έναν από τους μεγαλύτερους και πιο εντυπωσιακούς τάφους από τους εννέα συνολικά που έχουν βρεθεί στις Μυκήνες. Βρισκόταν νοτιοδυτικά της Ακρόπολης των Μυκηνών, στο δρόμο που συνέδεε τις Μυκήνες με το Ηραίο του Άργους. Χρονολογείται μεταξύ του 1350 και του 1250 π.Χ.. Ο τάφος ήταν γνωστός από την εποχή του περιηγητή Παυσανία (2ος αι. μ. Χ) ως «θησαυρός του Ατρέως», δηλ. θησαυροφυλάκιο του ιδρυτή της μυκηναϊκής ακρόπολης του Ατρέως. Ονομάζεται επίσης "Τάφος του Αγαμέμνονα". Θεωρείται ένα από τα πιο μεγαλοπρεπή δείγματα του συγκεκριμένου τύπου τάφου. Η θόλος του τάφου είχε ύψος 13,20 μ. και διάμετρο 14,20 μ. Η σκεπή του ήταν θολωτή και κωνική. Οι παρειές του θαλάμου και του μακρού "δρόμου" είχαν μήκος 36 μ.και πλάτος 6 μ. και ήταν επενδεδυμένες με τετραγωνισμένους ογκόλιθους. Οι θολωτοί τάφοι προορίζονταν για τα μέλη της βασιλικής οικογένειας και τους ευγενείς. Υπήρχαν ακόμη οι λακκοειδείς τάφοι που σκάβονταν με χτιστά τοιχώματα σε σχήμα ορθογώνιο και σκεπάζονταν με πλάκες όπως σήμερα. Συχνά οι λακκοειδείς τάφοι κατασκευάζονταν κατά ομάδες και δημιουργούνταν ένας λοφίσκος και ένας ενιαίος κυκλικός τύμβος. Στις Μυκήνες τέτοιου είδους τύμβοι περιείχαν βασιλικές ταφές. Υπήρχαν ακόμη οι θαλαμωτοί ή θαλαμοειδείς τάφοι ακανόνιστου σχήματος που ήταν λαξευμένοι στις πλαγιές λόφων. Ήταν οικογενειακοί τάφοι και χρησιμοποιούνταν συνήθως από τα μεσαία κοινωνικά στρώματα. Κατασκευάζονταν κατά συστάδες σχηματίζοντας νεκροταφεία.