Η παρατήρηση του ζωγραφικού πίνακα μπορεί να αποτελέσει την αφορμή για μια συζήτηση αναφορικά με τους λόγους που το εικονιζόμενο άτομο βρίσκεται στη συγκεκριμένη θέση και την παρακίνηση των μαθητών/τριών για τη διατύπωση υποθέσεων σχετικά με το τι έχει προηγηθεί αυτής της εικόνας και τι έπεται μετά από αυτήν. Η επιλογή της εμβρυακής στάσης παράλληλα με την ανησυχία για την τύχη του ατόμου μπορεί να παραπέμψει σε συνειρμούς για την προσαρμοστικότητα και τη σωτηρία του ανθρώπου, η οποία μπορεί να αναπαρασταθεί μέσω ενός ζωγραφικού τρίπτυχου όπου στο μέσο θα υπάρχει η συγκεκριμένη εικόνα και αριστερά και δεξιά αυτής δημιουργίες των μαθητών/τριών που θα αφορούν την αιτία και το τέλος της ιστορίας που θα κληθούν να διηγηθούν είτε προφορικά είτε και γραπτά.