Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ
19ος αιώνας
Μαζικές μετοικεσίες παρατηρήθηκαν κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821. Το πρώτο κύμα φυγάδων εγκατέλειψε, μετά την έναρξη των πρώτων σφαγών και των διώξεων, την Κωνσταντινούπολη, τις Κυδωνιές και τη Σμύρνη και κατέφυγε στη νότια Ρωσία.
Από την τρίτη δεκαετία του 19ου αιώνα έχουμε μετακινήσεις Ελλήνων
στην Αίγυπτο. Τα έργα που γίνονταν στη διώρυγα του Σουέζ δημιούργησαν αρκετές
νέες θέσεις εργασίας, τις οποίες κάλυψαν Αιγύπτιοι και Σύριοι αλλά και Ευρωπαίοι
εργάτες και τεχνικοί. Στους τελευταίους τα δύο τρίτα τουλάχιστον ήταν Έλληνες
από την Κάσο.
Η Αλεξάνδρεια το Κάιρο, το Πορτ-Σάιτ και άλλα κέντρα συγκομιδής και συσκευασίας
βαμβακιού έγιναν για αρκετές δεκαετίας πόλος έλξης σε ομάδες Ελλήνων (εργατών,
βιοτεχνών, μικροπωλητών, επιχειρηματιών κ.ά.) από την Ήπειρο το Πήλιο, τα νησιά
του Ιονίου και του Αιγαίου, την Κύπρο και τη Μ. Ασία.
Μεταξύ του 1897 και του 1907 οι Αιγυπτιώτες Έλληνες ήταν 62.973 ψυχές και ως
το 1927 74.264.
Πηγή:
Χασιώτης Ι.Κ.,
Επισκόπηση της Ιστορίας της Νεοελληνικής Διασποράς
Βάνιας: Θεσσαλονίκη 1993, σελ. 89 - 94.
©
2007 Γρηγόρης Φιλιππιάδης