Το κυρίως όνομα μιας οργανικής ένωσης χωρίζεται σε 3 μέρη. Το πρώτο μέρος περιγράφει τον αριθμό των ατόμων του άνθρακα και είναι μεθ-, αιθ-, προπ-, βουτ- πεντ- κ.ο.κ. ανάλογα αν η ένωση έχει 1, 2, 3, 4, 5 κ.ο.κ άτομα άνθρακα. Το δεύτερο μέρος μας περιγράφει αν η ένωση είναι κορεσμένη ή ακόρεστη, οπότε αν είναι κορεσμένη έχουμε τη συλλαβή -αν-, εν έχει ένα διπλό δεσμό -εν-, δύο διπλούς δεσμούς -διεν-, τρεις διπλούς δεσμού -τριεν-, ενώ αν έχουμε ένα τριπλό δεσμό μπαίνει το πρόθεμα -ιν-, δύο τριπλούς -διιν- κ.ο.κ. Για την πλήρη περιγραφή της ένωσης θα πρέπει να υπάρχουν και οι ανάλογοι αριθμοί που θα περιγράφουν την θέση των πολλαπλών δεσμών.
Στο τρίτο μέρος της ονομασίας της ένωσης
μπαίνει η κατάληξη -ιο αν η ένωση είναι υδρογονάνθρακας, η
κατάληξη -όλη αν η ένωση είναι αλκοόλη, η κατάληξη -ικό οξύ
αν η ένωση είναι οξύ, η κατάληξη -άλη αν είναι αλδεύδη, η
κατάληξη -όνη αν η ένωση είναι κετόνη κ.α. Έχουμε δηλ. τον
παρακάτω πίνακα:
Απαραίτητη προϋπόθεση για την ονομασία της οργανικής ένωσης είναι η δημιουργία της μεγαλύτερης ανθρακικής αλυσίδας. Στην αλυσίδα αυτή πρέπει να περιέχεται οπωσδήποτε η χαρακτηριστική ομάδα ή ο πολλαπλός δεσμός της ένωσης.
Η προτεραιότητα στην αρίθμηση της κύριας
ανθρακικής αλυσίδας ακολουθεί την παρακάτω σχέση:
Χαρακτηριστική ομάδα >
πολλαπλός δεσμός > αλογόνο > αλκύλιο
|
||||||||||||||||||||
|