Οι αρραβώνες των Αρνολφίνι

 
Μια από τις πιο φημισμένες προσωπογραφίες του Βαν ’υκ παριστάνει τον Ιταλό έμπορο Τζιοβάννι Αρνολφίνι, που είχε πάει στις Κάτω Χώρες για δουλειά, με τη γυναίκα του Ζαν ντε Σενανύ. Με τον τρόπο του το έργο είναι τόσο επαναστατικό, όσο τα έργα του Ντονατέλλο ή του Μαζάτσιο στην Ιταλία. Είναι σαν να πηγαίνουμε επίσκεψη στο σπίτι των Αρνολφίνι : βλέπουμε μια συνηθισμένη γωνιά του σπιτιού, με τις παντόφλες στο χαλί, το ροζάριο στον τοίχο, τη μικρή βούρτσα πλάι στο κρεβάτι και τα φρούτα στο παράθυρο. Η εικόνα παριστάνει προφανώς μια σπουδαία στιγμή στη ζωή τους: τον αρραβώνα τους. Η νέα γυναίκα έχει βάλει το δεξί της χέρι στο αριστερό του Αρνολφίνι, που ετοιμάζεται να βάλει το δεξί του χέρι στο δικό της, σαν επίσημο τεκμήριο της ένωσής τους. Μπορεί να ζήτησαν από το ζωγράφο να καταγράψει αυτή τη σημαντική στιγμή σαν μάρτυρας, όπως το ζητάμε σήμερα από ένα συμβολαιογράφο. Μια τέτοια υπόθεση εξηγεί γιατί ο ζωγράφος έγραψε λατινικά σε ευδιάκριτο σημείο του πίνακα Johannes de Eyck fuit hic (ο Γιαν βαν ’υκ ήταν παρών). Μέσα στον καθρέφτη, στο βάθος, βλέπουμε όλη τη σκηνή ιδωμένη από πίσω, και βλέπουμε επίσης να καθρεφτίζεται ο ζωγράφος και μάρτυρας. Αυτό το νέο είδος της ζωγραφικής μπορεί να συγκριθεί με τη νομική χρήση της φωτογραφίας, όταν την προσυπογράφει ένας μάρτυρας.