Μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ο Charles
Swaat υπηρετούσε στο Τόκιο. Για τα επόμενα 20 χρόνια εισήχθη πολλές φορές
στο νοσοκομείο σε κατάσταση βαριάς μέθης χωρίς να έχει πιει σταγόνα. Το
συκώτι του καταστράφηκε.
Το 1964 έμαθε για ένα Γιαπωνέζο που είχε παλαιότερα τα ίδια συμπτώματα
και είχε θεραπευτεί.
Μετά από 25 χρόνια οι παθολόγοι διέγνωσαν ότι η "ασθένεια" των
δύο ανδρών ήταν κοινή. Στο γαστρεντερικό σωλήνα τους υπήρχε ένας μεταλλαγμένος
κλώνος του ζυμομύκητα Candida albicans, o οποίος παρήγαγε ένζυμα
που συνέθεταν οινόπνευμα από τους υδατάνθρακες που προσλαμβάνανε από τροφές
όπως τα μακαρόνια.
Μετά από μια μακρά θεραπεία με αντιβιοτικά το 1975 όλα τα κύτταρα του
μύκητα στο έντερο του Charles καταστράφηκαν και η ζωή του έγινε πάλι φυσιολογική.
|