ENOTHTA 1 | |
|
Ενότητα 1: Θεωρητική Τεκμηρίωση
Φιλοσοφία του Λογισμικού «Μελέτη Περιβάλλοντος |
|
|
Μεθοδολογικές προσεγγίσεις στη ΜτΠ. Διδακτικά εργαλεία εποικοδομητικής και κοινωνικοπολιτισμικής προσέγγισης Η ζώνη επικείμενης ανάπτυξης Ο Vygotsky ανέπτυξε μια κοινωνικοπολιτισμική θεωρία για την κοινωνιογνωστική ανάπτυξη, που αν και είχε διατυπωθεί από το 1934, βρίσκει στις μέρες μας σημαντική εφαρμογή στη διδασκαλία και τη μάθηση. Ο Vygotsky υποστήριξε ότι η μάθηση και η γνωστική εξέλιξη του ατόμου είναι κοινωνικά προσδιορισμένες (Vygotsky 1978). Η αλληλεπίδραση του ατόμου με το κοινωνικό και πολιτισμικό περιβάλλον έχει σημαντικότατη επίδραση στη διαμόρφωση της γλώσσας, της σκέψης και τελικά της προσωπικότητας του. Εισήγαγε την έννοια της «ζώνης της επικείμενης ανάπτυξης». Η ζώνη της επικείμενης ανάπτυξης ενός μαθητή είναι η απόσταση μεταξύ του πραγματικού αναπτυξιακού επιπέδου όπως καθορίζεται από ανεξάρτητη διαδικασία επίλυσης προβλημάτων και του επιπέδου της δυναμικής όπως καθορίζεται μέσω της επίλυσης των προβλημάτων κάτω από την καθοδήγηση ενός ενήλικα ή σε συνεργασία με πιο ικανoύς συμμαθητές του. Κατά τον Vygοtsky ο διδάσκων θα πρέπει να διαμορφώνει κατάλληλα το μαθησιακό περιβάλλον έτσι ώστε να γεφυρώνεται σταδιακά το χάσμα μεταξύ των τρεχόντων επιπέδων δεξιοτήτων των μαθητών και του δυναμικού επιπέδου δεξιοτήτων στο οποίο μπορούν αυτοί να φθάσουν. Οι θέσεις του Vygotsky για το ρόλο της κοινωνικής αλληλεπίδρασης στη συνεχή διαδικασία οικοδόμησης της γνώσης δίνουν μια άλλη παιδαγωγική διάσταση στο ρόλο και τη μορφή που πρέπει να έχει το μαθησιακό περιβάλλον της τάξης. Η ομαδική συνεργασία δημιουργεί μια αναπτυξιακή δυναμική που επιτρέπει στα μέλη της ομάδας να ξεπεράσουν τα ατομικά όρια σκέψης και πράξης. Έτσι τα συνεργαζόμενα μέλη μπορούν να αναπτύξουν συλλογικές μορφές σκέψης και δράσης που κανένα από τα μέλη δεν θα μπορούσε ατομικά εκτός ομάδας να αναπτύξει (Ματσαγγούρας 2000).
|
|
|
|