Ο Μιλλέ συνήθιζε να απεικονίζει σκηνές από τη ζωή των απλών ανθρώπων της υπαίθρου, εκφράζοντας τη νοσταλγία του για το προ-βιομηχανικό παρελθόν. Οι πίνακές του δείχνουν το μεγαλείο των ανθρώπων του μόχθου που ο αγώνας για την επιβίωση τους χαρίζει ιδιαίτερη ευγένεια. Η πλύστρα αυτού του έργου είναι σχεδόν μεγαλοπρεπής, τοποθετημένη μπροστά από μια δυνατή φωτιά σαν μια ηρωίδα του μόχθου. Η στιβαρή μορφή της κυριαρχεί στη σύνθεση, ενώ τα μουντά χρώματα έρχονται σε αντίθεση με το πύρινο της φωτιάς. Ο ζωγράφος δεν αποδίδει ιδιαίτερα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά, αλλά με αδρές γραμμές και υποβλητικό φωτισμό τονίζει τις σκληρές συνθήκες εργασίας της γυναίκας, που δεσπόζει δυναμικά. Οι κριτικοί αποκαλούσαν τον Μιλλέ «Μιχαήλ
Άγγελο των χωρικών».